Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί πολιτικοί ορισμοί για το τι είναι ειρήνη. Θυμάμαι να μαθαίνω για τους όρους “θετική ειρήνη” και “αρνητική ειρήνη” από τον John Galtung ή για το “πολιτιστικό εξάγωνο” του Dieter Senghaas στο σχολείο.
Ωστόσο, σε αυτό το άρθρο θέλω να γράψω για την ειρήνη σε ένα πιο προσωπικό επίπεδο. Θέλω να γράψω για το τι μου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτομαι την ειρήνη, απαντώντας στην ερώτηση “τι είναι ειρήνη για εσάς;”.
Όταν σκέφτομαι την ειρήνη, ο όρος “εσωτερική ειρήνη” έρχεται αμέσως στο μυαλό μου. Ενώ, η εύρεση της “εσωτερικής ειρήνης” ακούγεται σαν τίτλος αυτοβιογραφίας, κατά τη γνώμη μου το να βρίσκεσαι σε ειρήνη με τον εαυτό σου είναι στην πραγματικότητα ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή, όχι μόνο για τον εαυτό σου αλλά και για τους ανθρώπους που σε περιβάλλουν. Τις περισσότερες φορές, όταν θέλετε να είστε εκεί για τους άλλους, πρέπει πρώτα να είστε σε ειρήνη με τον εαυτό σας. Τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό.
Μέχρι τώρα νομίζω ότι έχω γνωρίσει πολύ λίγους ανθρώπους που ήταν πραγματικά σε πλήρη ειρήνη με τον εαυτό τους. Ακόμα και οι άνθρωποι που μπορεί να φαίνονται ιδιαίτερα σίγουροι ή ευτυχισμένοι, συχνά έχουν μια πλευρά του εαυτού τους με την οποία δεν έχουν έρθει σε ειρήνη ακόμα.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι το να είστε σε ειρήνη με τον εαυτό σας δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε ποτέ να είστε ανασφαλείς για κάτι ή ότι δεν μπορείτε ποτέ να έχετε μια κακή μέρα. Όταν είσαι σε ειρήνη με τον εαυτό σου, αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα, αναλογίζεσαι τα λάθη σου και προσπαθείς τελικά να βελτιωθείς.
Μια άλλη λέξη που μου έρχεται αμέσως στο μυαλό όταν σκέφτομαι την ειρήνη είναι η “σιωπή”. Όταν βρίσκομαι σε γαλήνη, το κεφάλι μου είναι συνήθως πολύ ήσυχο και οι σκέψεις μου είναι πολύ καθαρές. Τις κακές μέρες, όμως, δεν μπορώ να σκεφτώ καθαρά ή λογικά και οι σκέψεις μου είναι δυνατές, χαοτικές και γρήγορες σαν καταιγίδα.
Επιπλέον, αισθάνομαι ότι η ειρήνη συνδέεται πολύ στενά με την ελευθερία, όπως το να είσαι σε θέση να είσαι πραγματικά ο εαυτός σου χωρίς τον φόβο της κρίσης ή της καταπίεσης.
Επιπλέον, πιστεύω ότι η ενσυνειδητότητα μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη στο δρόμο προς την ειρήνη. Σε αυτόν τον γρήγορο κόσμο συχνά αποσπάται η προσοχή μας από διάφορα μέσα ενημέρωσης και δεν είμαστε πλήρως παρόντες σε κάθε στιγμή, γεγονός που μερικές φορές μας εμποδίζει να εκτιμήσουμε την ομορφιά στις μικρές λεπτομέρειες της ζωής και να είμαστε ευγνώμονες. Αυτό είναι κάπως θλιβερό αν σκεφτεί κανείς ότι η ευγνωμοσύνη και η εκτίμηση είναι στην πραγματικότητα κάποια από τα καλύτερα εφόδια κατά της δυσαρέσκειας στη ζωή. Είναι τόσο ισχυρά που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης.
Η τελευταία πτυχή της ειρήνης που θέλω να αναφέρω είναι η συγχώρεση. Αναφέρθηκα εν συντομία σε αυτή την πτυχή νωρίτερα, αλλά θέλω να διευκρινίσω ότι είναι εντάξει και σημαντικό να κάνουμε λάθη και ότι για να αναπτυχθούμε από αυτά πρέπει να είμαστε σε θέση να συγχωρούμε τον εαυτό μας και τους άλλους . Συχνά το να κρατάτε κακία σε κάποιον θα βλάψει και θα εμποδίσει εσάς περισσότερο από ό,τι εκείνον.
Φυσικά, υπάρχουν πολλές ακόμη πτυχές που είναι σημαντικές όταν πρόκειται για την ειρήνη, αλλά αυτές είναι μερικές από τις πιο σημαντικές που μου ήρθαν στο μυαλό. Βρίσκομαι ακόμα στο ταξίδι μου προς την ειρήνη, αλλά είμαι σίγουρη ότι κάποια στιγμή θα φτάσω εκεί.
Σχολιάστε