Για πρώτη φορά συνεργαζόμαστε τρεις ‘Νέοι Δημοσιογράφοι’ και πάμε να συναντήσουμε την ‘Perspective’, μία από τις καλύτερες καλλιτεχνικές ομάδες της Αθήνας. Η πολύπλευρη και πολυμορφική αυτή καλλιτεχνική ομάδα ξεκίνησε τις δραστηριότητές της το 2017 με συντονίστρια μία Λονδρέζα. Η ομάδα αυτή αρχικά απαρτιζόταν από δύο μόνο άτομα, αλλά η συμμετοχή των εθελοντών ενθάρρυνε και προώθησε τις δράσεις της.
Η πρώτη έκθεση της ομάδας έλαβε χώρα σε ένα καφέ της Πλατείας Μοναστηρακίου. Η επιτυχημένη πρώτη προβολή της προσέλκυσε ταχύτατα και άλλους καλλιτέχνες. Με την διεύρυνση των δραστηριοτήτων της ομάδας, οι ανάγκες ενός μεγαλύτερου χώρου ήταν πλέον επιτακτικές, ώστε να μπορούν να δραστηριοποιούνται άνετα σε στούντιο όπου οι προβολές και οι εργασίες τους θα γίνονται πιο άνετα και δυναμικά.
Τελικά κατέληξαν στην υπογραφή ενός σχετικά καλού και οικονομικού συμφωνητικού με τις εγκαταστάσεις του COMMUNITISM, ανοίγοντας το δικό τους πλέον χώρο, ως στούντιο. Χώρος όπου όλοι όσοι επιθυμούσαν να βρουν τρόπο και κατεύθυνση της καλλιτεχνικής τους δραστηριότητας μπορούσαν να απευθύνονται και παράλληλα να αισθάνονται άνετα για την προβολή της τέχνης τους.
Μετά από δύο μήνες σκληρής εργασίας και προσπάθειας, τελικά η ομάδα κατάφερε να στήσει την δεύτερη της έκθεσή της και μετά από πέντε μήνες την επόμενη.
Η ‘Perspective’ πάντα είχε επιτυχία, προσελκύοντας τον κόσμο στους κόλπους της, ώστε ακόμη και δύο εκ των δημοσιογράφων της εφημερίδας μας έγιναν τελικά μέλη της ομάδας. Οι συνεργασίες της ‘Perspective’ έχουν διευρυνθεί τόσο πολύ ώστε πλέον δραστηριοποιείται και προβάλει τα έργα των καλλιτεχνών και εκτός Ελλάδας.
Ο Ιρανός Μεχρντάντ είναι ένα από τα παλαιότερα μέλη της ομάδας: «Όταν ήμουν ακόμα στον καταυλισμό της Μαλακάσας, περνούσα την ώρα μου με τη ζωγραφική, ώσπου με ανακάλυψε η Λονδρέζα συντονίστρια της Perspective και τελικά έγινα και εγώ μέλος της ομάδας».
Ο Μεχρντάντ που είχε ξεκινήσει τις δημιουργίες του με μολύβι, τώρα πλέον χρησιμοποιεί και άλλα στιλ και τεχνικές ζωγραφικής. Λέει πως η ζωγραφική σε ηρεμεί και σου επιτρέπει να βλέπεις με περισσότερη νηφαλιότητα τα εμπόδια και τις δυσκολίες, αλλά και να συμφιλιωθείς με τις προσωπικές σου ψυχολογικές διαταραχές. Επειδή είναι πρόσφυγας, πάντοτε αφήνει κάποιο χνάρι προσφυγιάς στα έργα του.
Ο Σύρος Βαήλ, γνωστός και ως Λιβ, δραστηριοποιείται με περισσότερη αμεσότητα και επιθυμεί, μέσω των χρωμάτων, να προβεί και στην περεταίρω ένταση της έκφρασης. Πιστεύει πως η τέχνη δεν δύναται να αλλάξει τον κόσμο, μπορεί όμως να προσθέσει χρώμα, να ενθαρρύνει καινούργιες σκέψεις, να ξυπνήσει τις συνειδήσεις, δεδομένου ότι η τέχνη πιο πολύ αποτελεί ένα μέσο και όχι τη μεταβαλλόμενη αιτία. Η τέχνη π.χ. μπορεί να εκφράσει τις συνθήκες και τις καταστάσεις της προσφυγιάς, αλλά και να απεικονίσει τα όσα δεν έχουν εκστομίσει οι ίδιοι οι πρόσφυγες.
Ο Αρβίν είναι ένα άλλο παλιό μέλος αυτής της ομάδας και λέει ότι, όταν ήρθε στην ομάδα, είχε μόλις πέντε μέλη, ενώ τώρα ξεπερνάει τα 50. Αναφέρει πως λατρεύει να απεικονίζει, μέσω φωτογραφιών, τις συνθήκες ζωής των προσφύγων, κυρίως των γυναικών και των παιδιών, των οποίων οι εκφράσεις είναι πολύ έντονες.
Ο Τζαμίλ, είναι ένα ακόμα μέλος της ομάδας, το οποίο βρήκε την «Perspective» μέσω άλλων ατόμων που τη γνώριζαν. Έχει μόλις 10 μήνες που ασχολείται με την ζωγραφική και τα περισσότερα τα έμαθε μέσω αυτής της ομάδας. Κατά την άποψή του, ένας καλλιτέχνης μόνο μέσω των έργων του μπορεί να εκφράζεται, να απεικονίζει τις δυσχέρειες, τους πόνους, τα συναισθήματα και όλα όσα δεν μπορούν να εκφραστούν με λόγια.
Αυτά ήταν ορισμένα μέλη της ομάδας, αλλά δυστυχώς η συμμετοχή των γυναικών είναι πολύ περιορισμένη, πράγμα που δεν αποτελεί καθόλου καλή έκβαση για μία τόσο καλή και δυνατή ομάδα, η οποία απαρτίζεται από τόσο κόσμο, τόσες εθνότητες και διαφορετικούς ανθρώπους.
Από τις συνομιλίες μας με τα μέλη της ομάδας, μάθαμε πως η τέχνη αποτελεί πράγματι ένα πολύ εύλογο μέσο έκφρασης των σκέψεων, των συναισθημάτων, των πιστεύω, των ιδεών και των τάσεων κάθε καλλιτέχνη, έχοντας πάντα ως μέσο, ο εκάστοτε καλλιτέχνης, τα δημιουργήματά του.
Είτε το έργο αποτελεί τρόπο έκφρασης για έναν πρόσφυγα, είτε αποτελεί προϊόν φαντασίας ενός καλλιτέχνη, όλα, μα όλα, αποτελούν δρόμο· αποτελούν μέσο έκφρασης, πράγμα που ακριβώς λόγω του ποικιλόμορφου σχήματος αυτής την ομάδας την κάνει μοναδική και αξιόλογη.
Σχολιάστε