Η ζωή μπορεί να γίνει πολύ διασκεδαστική, μόλις ανακαλύψεις τι ακριβώς θέλεις να κάνεις. Εγώ ζούσα μία απολύτως φυσιολογική ζωή, μέχρι που κάτι άλλαξε.
Ήταν Σάββατο απόγευμα και αφού είχα τελειώσει όλα μου τα μαθήματα και δεν είχα καμία άλλη υποχρέωση, αποφάσισα να ανοίξω την τηλεόραση, αν και στην πραγματικότητα, δεν είχα καμία ιδιαίτερη επιθυμία να δω κάτι. Παρόλα αυτά όμως την άνοιξα. Καθώς άλλαζα τα κανάλια, έπεσα πάνω σε μια αμερικάνικη εκπομπή που μιλούσε για αστέρες του κινηματογράφου και διασημότητες. Στην αρχή μου φάνηκε κάπως βαρετή, αλλά καθώς περνούσε η ώρα, το ενδιαφέρον μου γι’ αυτή όλο και μεγάλωνε. Τόσο πολύ με συνεπήρε τελικά, που πέρασα όλη μου την ημέρα μπροστά στην οθόνη παρακολουθώντας ανάλογες εκπομπές και βλέποντας ταινίες.
Τότε ήταν που αποφάσισα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός, αν και οι γονείς μου ήθελαν να με κάνουν μηχανικό και επίσης ήμουν ακόμη έφηβος, που σημαίνει ότι εξαρτιόμουν πλήρως από εκείνους. Αυτό λοιπόν, σήμαινε πως έπρεπε να τα κάνω όλα στα κρυφά. Άρχισα να παρακολουθώ μαθήματα θεάτρου και έστειλα το βιογραφικό μου σε διάφορους υπεύθυνους κάστινγκ. Πήγα σε ακροάσεις και παρόλο που τα πήγαινα καλά στις περισσότερες, δεν μπορούσα να συνεχίσω εξαιτίας των γονιών μου αλλά και των εξετάσεων του σχολείου.
Ήξερα ότι αυτά τα δύο θα μου έμπαιναν εμπόδιο αλλά και πάλι δεν ήταν μεγάλο πρόβλημα για εμένα. Αυτό που με ανησυχούσε ήταν το γεγονός ότι δεκάδες άνθρωποι προσπάθησαν να τα καταφέρουν στη βιομηχανία του κινηματογράφου και οι περισσότεροι γύρισαν σπίτια τους με άδεια χέρια. Αυτές οι σκέψεις με τρέλαιναν. Η ζωή ήταν σκληρή, αλλά εγώ ήμουν πιο σκληρός από εκείνη. Παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισα, κατάφερα να πάρω έναν ρόλο σε μια διαφήμιση. Αυτή μπορεί να μην ήταν η μεγαλύτερη νίκη μου σε αυτόν τον αγώνα, αλλά ήμουν ιδιαίτερα χαρούμενος γιατί οι γονείς μου δεν είχαν πια καμία αντίρρηση στις φιλοδοξίες μου.
Μια μέρα δέχτηκα τηλεφώνημα από έναν υπεύθυνο κάστινγκ, στον οποίο είχα στείλει το βιογραφικό μου. Μου είπε ότι με ήθελε για έναν ρόλο σε μια ιστορική ταινία. Το πρόβλημα όμως, ήταν πως η ακρόαση ήταν στο Λος Άντζελες, στην Καλιφόρνια. Ήμουν χαρούμενος αλλά και σοκαρισμένος ταυτόχρονα. Δεκάδες σκέψεις γυρνούσαν στο μυαλό μου, με την σημαντικότερη όλων να είναι το πώς θα έβρισκα εισιτήριο για το Hollywood…
Αν θέλετε να μάθετε αν βρήκα το εισιτήριό μου για το Hollywood ή όχι…θα πρέπει να διαβάσετε το επόμενο τεύχος των Αποδημητικών Πουλιών.
Σχολιάστε