Στις 5 Ιουλίου στην Αθήνα, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ένα μοναδικό μουσικό φεστιβάλ ξεκίνησε. Λέγεται Schoolwave, διοργανώνεται από την ομάδα Schooligans και διαρκεί τρεις μέρες. Έφηβοι και νέοι με μπάντες που παίζουν διάφορα μουσικά είδη, όπως rock ‘n’ roll, μέταλ, τζαζ, παραδοσιακά και άλλα, συμμετέχουν στο φεστιβάλ. Πάνω στη σκηνή οι μπάντες ξεσήκωναν το κοινό τους. Ήταν η πρώτη φορά που πήγα στο φεστιβάλ αυτό και δεν είχα ξανανιώσει τόσο ωραία! Λατρεύω τη μουσική, οπότε ήταν φοβερή εμπειρία για μένα.
Το Schoolwave γίνεται εδώ και 15 χρόνια. Όταν είδα το κοινό συνειδητοποίησα ότι είναι πραγματικά δημοφιλές, το ξέρει πολύς κόσμος και το επισκέπτεται κάθε χρόνο. Οι περισσότεροι στο κοινό ήταν περίπου 14-19 ετών. Άρα, για πολλούς θα πρέπει να ήταν η πρώτη τους φορά στο φεστιβάλ, το οποίο είναι μεγαλύτερο απ’αυτούς σε ηλικία.
Όταν πήραμε συνέντευξη από τον κύριο Χρήστο Ιωαννίδη, έναν από τους διοργανωτές, μας μίλησε για τις δυσκολίες και τις ευκολίες της διοργάνωσης του φεστιβάλ: «Είναι πολύ δύσκολο, αλλά αυτά τα γεμάτα ενέργεια παιδιά μάς δίνουν κουράγιο και δύναμη. Όλη η ενέργεια που τους δίνουμε, μας επιστρέφεται στο δεκαπλάσιο. Είμαι καθηγητής σε σχολείο, οπότε καταλαβαίνω ότι είναι σημαντικό για ένα παιδί στην Ελλάδα να κάνει αυτό που θέλει. Είναι σχεδόν αδύνατο, γιατί όλοι οι γονείς και οι καθηγητές λένε στα παιδιά “πρώτα πρέπει να διαβάσεις, να κάνεις τα μαθήματά σου για αύριο”. Όμως η ζωή για έναν 15χρονο είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Για αυτό είναι σημαντικό αυτό το φεστιβάλ για τους νέους, γιατί τους δίνει την ευκαιρία να κάνουν ό,τι θέλουν, τώρα. Τώρα θέλουν να παίξουν μουσική και παίζουν τώρα”.
Αυτά τα παιδιά μοιάζουν σαν τους ανθρώπους που χάνονται στην έρημο χωρίς νερό και μετά από μέρες βρίσκουν νερό – θέλουν μόνο να πιουν και να πιουν. Και δεν θα σταματήσουν μέχρι να αποκτήσουν ξανά την ενέργειά τους. Ο κύριος Χρήστος Ιωαννίδης συνέχισε: «Οι έφηβοι είναι πολύ έξυπνοι και γεμάτοι ενέργεια. Αυτό το φεστιβάλ θα συνεχιστεί για άλλα 15, ακόμα και 30 χρόνια!».
Μιλήσαμε με την πρώτη μπάντα που ανέβηκε στη σκηνή του φετινού φεστιβάλ, τους Blue Hills, που παίζουν ροκ, και μας είπαν: «Κάποιοι από μας πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο και ήμασταν φίλοι. Κανονίσαμε να κάνουμε μία πρόβα στο στούντιο μαζί και έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε την μπάντα. Όταν ήμασταν πάνω στη σκηνή, βλέπαμε το κοινό που ήταν ενθουσιασμένο και αλληλεπιδρούσαμε μαζί του. Είχαμε πολλή αδρεναλίνη και προσπαθήσαμε να το μεταδώσουμε στον κόσμο! Μέσα από αυτό το είδος μουσικής, μπορούμε να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας. Μας βοηθά να εκφραστούμε και να το μοιραστούμε με το κοινό. Γι’αυτό διαλέξαμε αυτό το είδος». Επίσης περιγράφουν: «Δεν είχαμε άγχος πριν ανεβούμε στη σκηνή. Μόνο ο κιθαρίστας μας είχε λίγο, γιατί η κιθάρα του ήταν λίγο ξεκούρδιστη. Όταν όμως τη φτιάξαμε, ηρέμησε. Ανεβήκαμε στη σκηνή, είδαμε το πλήθος και αυτό μας κινητοποίησε και παίξαμε καλύτερα!». Τέλος, μας είπαν ποιες είναι οι αγαπημένες τους μπάντες: οι Guns n’ Roses, οι Red Hot Chili Peppers, οι The Tool, οι Black Pistol Fire και οι Arctic Monkeys.
Στη συνέχεια μιλήσαμε με την μπάντα Γης Μαδιάμ, που παίζουν ελληνική παραδοσιακή μουσική. Μας είπαν πώς δημιουργήθηκε η μπάντα τους: «Ξεκινήσαμε όταν ήμασταν 16 χρονών. Το σχολείο μας, που είναι μουσικό σχολείο, μας έδωσε την ευκαιρία να παίξουμε σε ένα φεστιβάλ και από τότε είμαστε μαζί. Έχουμε παίξει άλλη μία φορά στο Schoolwave, πέρσι, αλλά αυτή τη φορά ήταν καλύτερα. Το απολαύσαμε πολύ. Νιώσαμε ελεύθερες πάνω στη σκηνή! Το κοινό μας ήξερε από πέρσι και ήταν φοβερά! Οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν την εμπειρία!». Τις ρωτήσαμε γιατί προτιμούν να παίζουν παραδοσιακή μουσική και εξήγησαν: «Μένουμε σε μια μικρή πόλη, τις Σέρρες, όπου οι άνθρωποι αγαπούν την παραδοσιακή μουσική. Μας άρεσε κι εμάς και θέλαμε να την υποστηρίξουμε και να τη διαδώσουμε στον κόσμο». Οι αγαπημένες τους μπάντες είναι οι Encardia και οι Άιντε Ψιλά Ψιλά, οι οποίοι τους έχουν υποστηρίξει.
Από τη στιγμή που έφτασα στο Schoolwave, ένιωσα έτσι όπως δεν είχα ξανανιώσει ποτέ στο παρελθόν. Έπαιρνα αυτή τη μοναδική αίσθηση από τους νέους στο κοινό, αλλά και τους μουσικούς που έπαιζαν. Αυτό το φεστιβάλ είναι για τους εφήβους που τους έχει κουράσει η ρουτίνα τους. Στο φεστιβάλ τα όνειρά τους μπορούν να γίνουν πραγματικότητα. Μου άρεσε τρελά αυτό που ένιωσα εκεί και ευχόμουν να μην τελειώσει ποτέ. Σίγουρα θα πάω ξανά του χρόνου!
Photos by Edris Mohajari
Σχολιάστε