Το “Free Movement Skateboarding” είναι μια οχταμελής ομάδα από την Αγγλία, που εδώ και δύο χρόνια διδάσκει skateboard σε πρόσφυγες, αλλά και σε μέλη της τοπικής κοινότητας στην Αθήνα. Βασικός τους στόχος είναι να ενθαρρύνουν ανθρώπους κάθε εθνικότητας να συμμετέχουν σε σωματικές δραστηριότητες. Εστιάζουν κυρίως σε κορίτσια, βοηθώντας τα να έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση. Είμαι πολύ τυχερός που γράφω για αυτή την ομάδα, γιατί συμμετέχω στα μαθήματά της κάθε εβδομάδα. Ας το πάρουμε όμως από την αρχή.
Η Ρόμπι, επικεφαλής της ομάδας, ήταν εθελόντρια στην Παλαιστίνη, όπου δίδασκε skateboard σε παιδιά. Βλέποντας τη θετική ενέργεια και τη χαρά των παιδιών, αποφάσισε να κάνει το ίδιο και στην Ελλάδα, όπου εκείνη την περίοδο έφτανε ένα νέο κύμα προσφύγων. Ξεκίνησε με την υποστήριξη της οργάνωσης «Χώρα» και των φίλων της Μπεν και Γουίλ. Και από τότε η ομάδα μεγάλωσε.
Κάθε μέλος μπήκε στην ομάδα για διαφορετικούς λόγους. Ο Τζο ήταν εθελοντής στην «Χώρα». Ο Τζο κατασκεύαζε αντικείμενα από ξύλο για το πολιτιστικό κέντρο της οργάνωσης και τώρα, ως μέλος της ομάδας “Free Movement Skateboarding”, κατασκευάζει ράμπες για skateboard. «Με εμπνέει το ότι βλέπω τους ανθρώπους που έρχονται στα μαθήματα να βελτιώνονται», είπε. Η Άμπερ έγινε μέλος της ομάδας γιατί είχε δει τη θετική ενέργεια που δημιουργεί το skateboard, όταν το δίδασκε στην Παλαιστίνη και το Ιράκ. «Πιστεύω ότι το skateboard είναι για όλους και όλοι μπορούν να κάνουν!», είπε. Επίσης η Ολυμπία εξηγεί ότι αν ήταν πρόσφυγας, θα ήθελε οποιαδήποτε βοήθεια μπορούσαν να της δώσουν, οπότε αποφάσισε να βοηθήσει τους πρόσφυγες.
Η Τζοάννα και ο Κόννερ συμμετέχουν εθελοντικά στην ομάδα. Η Τζοάννα το αποφάσισε επειδή λατρεύει το skate και θεωρεί ότι είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να συμμετέχουν σε σωματικές δραστηριότητες. Ο Κόννερ έμαθε να κάνει skate από έναν παλιό του φίλο και τώρα θέλει με τη σειρά του να διδάξει άλλους.
Εμπνεόμενος από αυτές τις ιστορίες, αποφάσισα να μιλήσω και με τα παιδιά που συμμετέχουν στα μαθήματα. Κάποιες από τις απαντήσεις τους ήταν πραγματικά συγκινητικές. Ο Χασνάν εξηγεί: «Εκεί που γεννήθηκα είχε Ταλιμπάν, οι οποίοι σκότωσαν τον παππού μου. Το skate είναι για μένα ένας τρόπος να ξεφεύγω. Με βοηθάει να τα ξεχνάω όλα αυτά». Δεν είναι εύκολο να ακούς ένα παιδί να δίνει τέτοιες απαντήσεις. Φυσικά, ρώτησα και τα κορίτσια. Η Νταρέα είπε: «Απολαμβάνω να κάνω skate με τα κορίτσια. Και μου αρέσει, γιατί μας διδάσκει ότι όσες φορές κι αν πέσουμε, πάντα πρέπει να ξανασηκωνόμαστε».
Αυτό που κάνει ξεχωριστή αυτή την ομάδα είναι ότι προσφέρουν πολύ περισσότερα από τα skateboard και τον προστατευτικό εξοπλισμό. Είναι κάτι περισσότερο από μία ομάδα. Είναι μια μεγάλη οικογένεια του skate. Μια οικογένεια που πάντα σε κάνει χαρούμενο και σε βοηθά να σηκωθείς όταν πέφτεις. Λένε «αντίο» με ένα γλυκό χαμόγελο και σε καλωσορίζουν ξανά με ένα ακόμα πιο γλυκό.
Για περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα τους: freemovementskateboarding.com
Σχολιάστε