Οι έφηβοι συχνά χαρακτηρίζονται από ανωριμότητα, αφέλεια, εγωισμό, αδιαφορία και αχαριστία. Εμείς, έχουμε κατηγορηθεί συχνά με χαρακτηρισμούς σαν κι αυτούς και δεν μπορούμε παρά να σας μαρτυρήσουμε το ποσό μας πλήγωσαν αυτές οι λέξεις. Ο κόσμος θεωρεί πως οι έφηβοι δεν σκέφτονται τίποτα και κανέναν πέρα από το πως θα περάσουν οι ίδιοι καλά. Όμως μήπως αυτή η αντίληψη των ανθρώπων είναι ρηχή; Το μυαλό των εφήβων περιπλανιέται καθημερινά σε μέρη άγνωστα. Οι ίδιοι ανησυχούν, προβληματίζονται και προσπαθούν για πολλά και διαφορετικά θέματα.
Το μέλλον είναι μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες μας. Μόνιμη σκέψη που επικρατεί στις ζωές μας. Ξεκινάει από την είσοδο στο πανεπιστήμιο, η οποία είναι από τις πιο ψυχοφθόρες δοκιμασίες που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι έφηβοι. Η μάχη συνεχίζεται με την εύρεση εργασίας η οποία σχετίζεται με τον τομέα που μας ενδιαφέρει και συχνά αυτό σημαίνει ακόμα και τη μετανάστευση σε κάποια άλλη χώρα. Αναρωτιόμαστε αν θα καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε όλα μας τα όνειρα και να ικανοποιήσουμε την περιέργεια μας για τον κόσμο. Θα έχουμε την δυνατότητα να ταξιδέψουμε; Να γνωρίσουμε καινούργιους ανθρώπους και πολιτισμούς; Με στόχο πάντα μια ευτυχισμένη ζωή. Θα είμαστε περήφανοι για τον άνθρωπο που θα έχουμε γίνει μετά από αυτό το ταξίδι της ζωής; Ταυτοχρόνως μας ανησυχεί το αν θα έχουμε κρατήσει την προσωπικότητα και τις αξίες μας. Μήπως θα έχουμε γίνει ένας ακόμη συνηθισμένος και οκνηρός ενήλικας, που πρόδωσε το παιδί που ήταν κάποτε, αφήνοντας τον εαυτό του πνευματικά ακατέργαστο και ανησυχώντας μόνο για τον υλικό κόσμο και τα χρήματα. Ακόμη, αναρωτιόμαστε για το πως μπορούμε να προσφέρουμε στο να δημιουργηθεί ένας καλύτερος κόσμος.
Άλλη μια διαπίστωση από τον κόσμο των ενηλίκων είναι πως οι έφηβοι ενδιαφέρονται μόνο για την εξωτερική τους εμφάνιση και την καλοπέραση τους. Ειδικότερα, ότι αδιαφορούν πλήρως για την ψυχολογία και την υγεία των ανθρώπων που τους περιστοιχίζουν και δεν έχουν αίσθηση για τα προβλήματα και τις δυσκολίες των άλλων. Όμως είμαστε εδώ και γράφουμε αυτό το άρθρο με το οποίο μπορούμε να σας βεβαιώσουμε ότι μεγάλο κομμάτι της ημέρας μας το περνάμε ανησυχώντας για εσάς. Όλοι εσείς είσαστε οι δικοί μας άνθρωποι. Έχουμε κατανόηση για τις αντιξοότητες που έχετε περάσει και περνάτε καθημερινά. Ενδιαφερόμαστε για το αν είστε καλά και για το πως μπορούμε να βελτιώσουμε την διάθεση σας. Αναρωτιόμαστε, «είμαστε αρκετοί για εσάς;» «η προσπάθεια μας σας ικανοποιεί;» Οι έφηβοι δεν θέλουν να είναι απομακρυσμένοι από τους γονείς τους, χρειάζονται μια ουσιαστική και ζεστή σχέση μαζί τους.
Οι σκέψεις μας δεν περιορίζονται στα παραπάνω αλλά έχουν και θρησκευτικό, υπαρξιακό, προσωπικό χαρακτήρα.
Γιατί υπάρχει τεράστιος διαχωρισμός ανάμεσα στις θρησκείες ενώ στην πραγματικότητα όλες πρεσβεύουν την αγάπη και την καλοσύνη; Παρόλα αυτά ποσό αποδεκτός θα είναι κάποιος σαν βουδιστής σε μια χριστιανική κοινωνία; Εξαρχής, δηλώνουμε το θρήσκευμα μας στο κράτος αντί να παραμένει κάτι προσωπικό και πνευματικό, το οποίο θεωρούμε πως αναιρεί όλη την υποςταση της θρησκειας. Ποιος είπε πως οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν σε κάποιο θεό δεν έχουν πίστη στην αγάπη, στην καλοσύνη και στις δυνατότητες των ανθρώπων; Γιατί να προκαλούνται τόσοι πόλεμοι λόγω του φανατισμού της θρησκείας και να χάνονται τόσες αθώες ζωές; Όταν σκεφτόμαστε τον κόσμο μας συλλογιζομαστε για το ποση ομορφιά υπάρχει στην φύση και πως έχει δημιουργηθεί ένα τετοιο ων σαν τον άνθρωπο που παρόλο που κατέχει τόση ευφυΐα, την καταπατάει και δεν αντιλαμβάνεται ούτε το δικό της αλλά όυτε και το δικό του καλό. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι εφόσον όλοι μας ζούμε στον ίδια γη. Συνεπώς, ποιος είναι ο ρόλος μας σε αυτήν την ζωή και πως θα τον ανακαλύψουμε; Πως θα βρούμε τον τρόπο να συνδεθούμε αληθινά με το περιβάλλον μας και τους ανθρώπους γύρω μας; Και το κυριότερο ποια θα είναι η σχέση μας με τον εαυτό μας; Δηλαδη με την ψυχή μας, το μυαλό μας με τα οποια πρόκειται να συνυπάρξουμε και με το σώμα μας στο οποίο θα κατοικήσουμε για όλη μας την ζωή. Γιατί όλα από εκεί δεν ξεκινούν; Με την αγαπη και την αποδοχή του εαυτού μας και φυσικά των γύρω μας.
Στο μυαλό των εφήβων περνούν ατέλειωτες σκέψεις για δύσκολα και περίπλοκα θέματα. Παραλλήλως, ψάχνουμε να βρούμε απαντήσεις μέσα από τον κόσμο, τον εαυτό μας, από αυτά που παρατηρούμε και αντιλαμβανόμαστε. Οπότε μην βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα. Υπάρχουν σκέψεις πέρα από εμάς…
Σχολιάστε