Πρώτη φορά άκουσα για την εφημερίδα «Αποδημητικά Πουλιά» από τον καθηγητή μας στην διάρκεια των μαθημάτων της σχολής. Άκουσα ότι κάποια κορίτσια από το Αφγανιστάν έχουν δημιουργήσει μία εφημερίδα, αλλά και μία ραδιοφωνική εκπομπή, όπου περιγράφουν την καθημερινότητα τους, ενώ επιθυμούν να διευρύνουν τις δραστηριότητές τους. Από εκείνη την στιγμή αποφάσισα να συμμετάσχω σε αυτήν την ομάδα, χωρίς ωστόσο να έχω την βεβαιότητα εάν με δέχονται ή όχι. Παρά ταύτα επιχείρησα να επικοινωνήσω με την ομάδα. Στην συνάντηση είδα πως είχαν προσέλθει κι άλλα άτομα για συμμετοχή. Τότε, η Αριστέα, μαζί με άλλα κορίτσια της ομάδας, μας εξήγησαν για τις δυνατότητες της συμμετοχής μας και ότι ο καθένας θα μπορούσε να συμβάλει στην επέκταση των δραστηριοτήτων της εφημερίδας.
Έκανα την εγγραφή μου και από την επόμενη εβδομάδα, παρά την ταραχή της πρώτης συνεργασίας μας, έγινα αντικείμενο θερμής υποδοχής, με καλώς όρισαν και αισθάνθηκα πολύ άνετα μαζί τους. Έκτοτε αποτελώ και εγώ μέλος της ομάδας.
Παλαιότερα νόμιζα πως η δημοσιογραφία είναι εύκολη υπόθεση αλλά μετά από την σοβαρή ενασχόληση μου με αυτήν διαπίστωσα ότι κάθε άλλο πάρα εύκολη είναι. Παρά ταύτα συνέχισα με την ομάδα, έμαθα πολλά αλλά και κάθε μέρα μαθαίνω περισσότερα.
Αισθάνομαι πολύ ευτυχής που συμμετέχω σε αυτήν την ομάδα.
Σχολιάστε