Αυτή η εφημερίδα είναι το αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς μιας ομάδας Αφγανών κοριτσιών που ζουν στο Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων του Σχιστού εδώ και ένα χρόνο.
Μπορεί σε κάποιους από εσάς αυτό το έντυπο να φαίνεται ενδιαφέρον, μπορεί κάποιους άλλους να τους προβληματίσει, για μας πάντως είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε αυτή τη στιγμή. Είναι γεμάτο λέξεις βγαλμένες μέσα από την καρδιά μας αλλά και φιλικά παράπονα για την καθημερινότητά μας στον χώρο όπου ζούμε. Γράψαμε για το ταξίδι μας τις δύσκολες και μοναχικές εκείνες μέρες, για όλες τις κακουχίες μας και για την επισφαλή και ανασφαλή ζωή των Αφγανών.
Η ομάδα μας πραγματοποιεί εβδομαδιαίες συναντήσεις κάθε Σάββατο στο «Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού», που το νιώθουμε σαν το σπίτι μας και που είναι παρόν και μας στηρίζει σε κάθε πρωτοβουλία ή δράση μας μέσα και έξω από το Κέντρο Φιλοξενίας. Σ’ αυτές τις συναντήσεις συμμετέχουν συνήθως περισσότερα από δεκαπέντε κορίτσια και, εκτός από την εφημερίδα, κάνουμε επίσης συναντήσεις και συζητήσεις με ενδιαφέροντες ανθρώπους, επισκέψεις σε μουσεία και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις. Μέσα σε αυτό το διάστημα ορισμένα από τα κορίτσια σταμάτησαν να έρχονται. Αποφάσισαν να πάρουν και πάλι το ρίσκο και να συνεχίσουν το ταξίδι τους για τη βόρεια Ευρώπη. Οι μέρες ήταν γλυκόπικρες. Οι πικρές μέρες ήταν εκείνες που μιλούσαμε για την κατάσταση της ζωής μας και τους φίλους που μας άφησαν και οι γλυκές ήταν εκείνες που μαθαίναμε περισσότερα για το πώς να αντιμετωπίσουμε τη νέα μας ζωή και να νιώθουμε ότι γινόμαστε όλο και πιο δυνατές.
Στην αρχή, όταν η προσπάθειά μας έπαιρνε τόσο χρόνο και η εφημερίδα αργούσε να γίνει πραγματικότητα, αποθαρρυνόμασταν, αλλά δεν το βάλαμε κάτω. Έπειτα συναντηθήκαμε με Ελληνες δημοσιογράφους και επισκεφθήκαμε τα γραφεία της «Εφημερίδας των Συντακτών», όπου βρήκαμε ανθρώπους που μας εμψύχωσαν, μοιράστηκαν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους μαζί μας, και έτσι βρήκαμε ξανά τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Τελευταίο, αλλά το ίδιο σημαντικό, εκτιμούμε βαθιά και θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» από εδώ σε όλους αυτούς που μας βοήθησαν να εκδοθεί η εφημερίδα μας.
Το «Δίκτυο» υλοποιεί από τον Απρίλιο του 2016 τα προγράμματα «Child Friendly Space» (CFS), «Child Protection Unit» (CPU) και «Mother Baby Area» (MBA) μέσα στους καταυλισμούς προσφύγων του Σχιστού και του Ελληνικού Ι & ΙΙΙ. Η έκδοση της εφημερίδας εντάσσεται στο παράλληλο πρόγραμμα δράσεων του «Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού» με τίτλο «Σημεία Eπαφής», που έχει στόχο την επικοινωνία των προσφύγων με την ελληνική πραγματικότητα και με ευαισθητοποιημένες ομάδες Ελλήνων πολιτών, με στόχο τη γνωριμία, την κατανόηση και τη γεφύρωση της απόστασης μεταξύ της ζωής εντός των καταυλισμών με την εκτός αυτών πραγματικότητα.
Το πρόγραμμα συνίσταται:
α) στην ενίσχυση και τον διάλογο στο εσωτερικό της κοινότητας του καταυλισμού και στην προετοιμασία της επικοινωνίας με τον έξω κόσμο
β) στην ενημέρωση και πληροφόρηση των ανηλίκων σχετικά με την κοινωνική και πολιτισμική ευρωπαϊκή και ελληνική πραγματικότητα,
γ) στην κοινωνικοποίησή τους και στην ελεύθερη έκφραση μέσα από τη συμμετοχή σε συναντήσεις, συζητήσεις και επισκέψεις κοινωνικού, πολιτισμικού, αθλητικού και καλλιτεχνικού χαρακτήρα με τη συμμετοχή Ελλήνων,
δ) στην έναρξη διαδικασιών ενσωμάτωσης μέσα από την επικοινωνία και τη γνωριμία τους με Ελληνες συνομηλίκους και ομάδες κοινών ενδιαφερόντων, όπως π.χ. αθλητικές διοργανώσεις, ψυχαγωγικές εκδηλώσεις, μαθήματα γλώσσας, έκδοση εφημερίδας κ.λπ.
Στο πλαίσιο του προγράμματος «Σημεία Eπαφής», η εμψυχώτρια των εφηβικών δράσεων του «Δικτύου» Αριστέα Πρωτονοταρίου και δεκαπέντε έφηβες από το Σχιστό δημιούργησαν την εφημερίδα «Αποδημητικά Πουλιά», ενώ την ευθύνη, διοργάνωση και συντονισμό των υποστηρικτικών δράσεων είχε η Βιόλα Γκιόκα.
Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Σχολιάστε