Sketch by Najmiah Hossaini

Ύμνος στη Μητέρα

Μαμά, πόσο καιρό σε θυμάμαι

Μαμά, έχω κάτι στην καρδιά μου, αν μου επιτρέπεται να το εκφράσω.

Ο λόγος που νιώθω έτσι είσαι εσύ

Μαμά, πόσο μου λείπεις!

Ακόμα είμαι ο αγαπημένος σου, εδώ που είμαι.

Μαμά, εδώ που φτάσαμε, στερούμαι τη ματιά σου

Μαμά, πόσο μου λείπεις!

Μαμά, θα σπάσω τις πόρτες αυτής της φυλακής και θα ξεφύγω, για να ακουμπήσω το κεφάλι μου στα πόδια σου.

Μαμά, μία από τις συμβουλές σου ήταν να γίνω καλός άνθρωπος, ακόμη αν χρειαστεί να θυσιάσω τη ζωή μου γι’ αυτό.

Μαμά, πόσο μου λείπεις!

Μαμά, κλαίω συνέχεια, αλλά δεν έχω κανέναν εδώ για να με ενθαρρύνει και να με κάνει να χαρώ.

Μαμά, ο καθένας έχει αυτούς που αγαπά, εγώ όμως δεν έχω κανέναν εκτός από σένα.

Μαμά, πόσο μου λείπεις!

Μαμά, πόσο σκληρή είναι η κάθε φορά που ένα παιδί χωρίζεται από τη μητέρα του.

Μαμά, πόσο άτυχοι είναι εκείνοι οι άνθρωποι που δεν έχουν τον παράδεισο της μάνας. Αναρωτιέμαι πού θα μπορούσαν να τον αναζητήσουν.

Μαμά, πόσο μου λείπεις!

Μαμά, είμαι θλιμμένος χωρίς εσένα. 

Είσαι η ζωή μου, είσαι μέσα σε κάθε μου αναπνοή. 

Δε θέλω να ζήσω χωρίς εσένα ούτε στιγμή.

Μαμά, η ζωή είναι ένα τίποτα χωρίς εσένα, μόνο στο όνομα είναι ζωή.

Μαμά, πόσο μου λείπεις!

Μαμά, πόσο ωραίες ήταν οι μέρες που συνήθιζα να παίζω και να κοιμάμαι στην αγκαλιά σου. Είχα αποδεχτεί ότι ήταν ο κόσμος μου. Η σκληρή ζωή μου πήρε ακόμη και τον δικό μου παράδεισο.

Μαμά, έλεγες την αλήθεια για τους ανθρώπους αυτού του κόσμου, που ζηλεύουν τη χαρά των άλλων ανθρώπων και τώρα θέλουν να μου πάρουν το δικό μου παράδεισο.

Προσεύχομαι Μαμά

Ο Θεός να σε ευλογεί και να είσαι πάντα υγιής.     

Sketch by Najmiah Hossaini

Ιχτισάμ Χαν

Young Journalists

Σχολιάστε