بهترین مسابقه فوتبال

در روز ۵ می ماه سال ۲۰۱۷ یک مینی تورنمنت ، توسط  شبکه حمایت از حقوق کودکان برای نوجوانان ساکن در مرکز اقامت پناهندگان در سکیستو و الینیکو در مجموعه ورزشی Kiffisos Soccer Club برگزار شد. در این تورنمنت ۵تیم در رده های سنی مختلف حضور داشتند تیم های شرکت کننده شامل

1.  کارکنان و انیمیتورهای شبکه حمایت از کودکان سکیستو 
2. تیم توجوانان سکیستو    رده سنی ۱۴_۱۸ سال 
3. کارکنان و انیمیتورهای شبکه حمایت از کودکان الینیکو 
4. تیم توجوانان الینیکو  در رده سنی ۱۴_۱۸ سال
5. تیم روزنامه نگاران و تهیه کنندگان روزنامه ( افسین )

یکی از نکات مثبت برگزاری این تورنمنت این بود که نوجوانان افغان توانستند با یکدیگر در محیطی خارج از کمپ صورت می گرفت.در این تورنمنت هر تیم ۳  بازی انجام داد که در مجموع تیم نوجوانان الینیکو برنده مسابقات اعلام گردید. مهمتر از این نتیجه روابط دوستانه و صلحی بود  که بین همه تیم‌ها دیده می شد.

من یک سال و چند ماه است که در کمپ اسخیستو زندگی می‌کنم.ما در کمپ زمین فوتبال مناسبی برای بازی نداریم و مجبوریم برای یک ساعت تمرین فوتبال ، مسیر طولانی را پیاده برویم و برگردیم. نوجوانان افغان با زندگی کردن در کمپ ها دارای شرایط روحی مناسبی نیستند و اینگونه زندگی انگیزه و انرژی را در آنها به کمترین حد رسانده​ و اگر این قبیل برنامه ها بیشتر اتفاق بیفتد مثل تورنمنت‌های فوتبال ، سفرهای علمی و گردشی می تواند باعث بهتر شدن  روحیه در نوجوانان خواهدشد .

این هم مصاحبه ای با یکی از شرکت کنندگان در تورنمنت.

حسین حسینی (کمپ النیکو)

تورنمنت چطور بود؟ آیا از این بازی  راضی بودید؟نظرت درباره انجام دادن تورنمنت های بیشتر چیست؟

تورنمنت خیلی خوبی بود،خیلی خوش گذشت و خوشحال می شویم که از این تورنمنت ها بیشتر برگزار شود.

چه مشکلاتی در کمپ برای بازی فوتبال دارید؟

در کمپ هم بازی فوتبال بین بچه های کمپ  برگزار می شود ولی تکراری است و زیاد لذت بخش نیست.

چه آرزویی برای آینده خود دارید؟

آرزوی من این است که درست مثل همه کسانی که عاشق فوتبال هستند فوتبالیست مشهوری بشوم.

مصاحبه با ستفانوس کونومی ( از کارکنان شبکه حکایت از کودکان و بازیگر این تیم)

تورنمنت با کمپ النیکو و ژورنالیست‌ها چطور بود؟

این یک افتخار بزرگ بود انیماتور ها و بچه ها و ژورنالیست‌ها واقعا لذت برده بودند چون آنها همیشه مسابقه فوتبال را بین هم کمپی های خود  داشتند نه با دیگر مردم .

نظر بچه های نوجوان در مورد این بازی چه بود؟ آیا آنها  دوست داشتند ؟

آنها خیلی از این تورنمنت راضی بودند چون آنها بیرون از کمپ و در یک استادیوم این بازی را انجام دادند و همچنین آنها با  تیم های جدید  بازی کرده بودند زیرا معمولا آنها مابین خودشان و در داخل کمپ بازی میکنند.

آرزوی شما برای کودکان پناهجو چیست؟

آرزوی من این است که بعد از سالها آنها را در مکانی امن و در خانه های خودشان ببینم و همچنین آنها فرصت این را داشته باشند که بدون هیچ ترسی رویاهایشان را بسازند.

محمدرضا حسینی هستم.اهل افغانستان شهر قندهار.
“دارای دیپلم تجربی.عاشق فوتبال و در حال حاضر بازیکن تیم Hope Refugee”