Αφρίν, η νύφη του ΡΟΥΤΖ ΑΒΑ, μία από τις κουρδικές πόλεις της Συρίας που ελέγχεται από τις κουρδικές μονάδες Πολιτοφυλακής στην βόρεια Συρία, ή όπως το ονομάζουν οι ίδιοι οι Κούρδοι “Δυτικό Κουρδιστάν” (Rojavayê kurdistanê). Είναι μια φημισμένη πόλη για τα ελαιόδεντρά της, καθώς έχει δεκατρία εκατομμύρια από αυτά, τα οποία την διακοσμούν σαν μια εικόνα άνοιξης χαρίζοντάς της πλούτη. Η πιο ειρηνική πόλη από την έναρξη της συριακής επανάστασης μέχρι σήμερα, που αγκάλιαζε, παρά τη μικρή της έκταση, πάνω από πεντακόσιες χιλιάδες εκτοπισμένους από τις γειτονικές πόλεις, η πλειοψηφία των οποίων ήταν Άραβες πολίτες.
Η Αφρίν σήμερα δέχεται σφοδρότατες, άγριες, και βάρβαρες επιθέσεις, όπου σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων, γίνονται στόχος με ύπουλο τρόπο οι άμαχοι πολίτες της, λούζονται στο αίμα παιδιά και ηλικιωμένοι και καταστρέφονται σπίτια, με πρόσχημα ότι είναι συνοριακή περιοχή, που ελέγχεται από παράνομες κουρδικές οργανώσεις οι οποίες αποτελούν κίνδυνο για την ασφάλεια των συνόρων και για τον συριακό λαό.
Βομβαρδίζεται αδιακρίτως η πόλη, τα γύρω χωριά και ιδιοκτησίες όπως φούρνοι και τα νοσοκομεία. Υπάρχουν αρκετά θύματα μεταξύ των αμάχων παιδιών, ηλικιωμένων και γυναικών. Επίσης καταστρέφονται οι υποδομές και καθετί την κάνει να ξεχωρίζει ως πόλη, όπως: ο πληθυσμός, η γλώσσα, το περιβάλλον και αρχαία μνημεία, προερχόμενα από πολιτισμούς που εμφανίστηκαν χιλιάδες χρόνια πριν και είναι ήδη ήδη κατοχυρωμένα από την UNESCO. Επίσης, καταστρέφεται η ποικιλόμορφη πολιτιστική κληρονομιά των Χουρριτών, των Χετταίων, των Αραμαίων, των Ελλήνων και των Βυζαντινών και εξακολουθούν να είναι στόχος σοβαρότατων βομβαρδισμών εν μέσω της ντροπιαστικής διεθνούς σιωπής.
Από τις 20 Ιανουαρίου, οι πύλες της Αφρίν αντιστέκονται μπροστά στους εισβολείς, δεν δέχονται καταληψίες στα χωράφια της, ούτε άγρια ζώα να φοβίζουν τα μωρά της.
Τα κλαδιά των δέντρων δεν θα πάψουν να σε κοσμούν και αναμφίβολα θα παραμείνεις τίτλος της νίκης. Δεν γνωρίζω για ποιους Γωγ και Μαγώγ να μιλάω, για ποιο Τείχος του Βερολίνου ή για ποια Στάλινγκραντ, αφού όμοια της κραυγής σου δεν υπήρχε και θάρρος σαν το δικό σου δεν θα υπάρξει! Πόσο απλή και γοητευτική είσαι! πόλη των ονείρων! έκανες τον λύκο και τα πρόβατα να γίνουν φίλοι. Αφρίν η πηγή των ηρώων.
Ελπίζω να στεγάσεις τα παιδιά σου και όλους όσους αναζήτησαν την ζεστασιά της αγκαλιάς σου. Να τους προφυλάξεις από το κακό όλων όσων σε πέρασαν για αδύναμη. Ελπίζω ότι αυτές οι σοβινιστικές και βάρβαρες πράξεις εις βάρους σου να καταδικαστούν και να τερματιστεί γρήγορα αυτή η προμελετημένη επίθεση εναντίον σου, και να είναι αυτός ο πόλεμος ο τελευταίος, καθώς λειτουργεί μόνο ως μέσον διάδοσης μίζερων φυλετικών διαμαχών, της εδραίωσης του ρατσισμού και των ατέλειωτων καταστροφικών μαχών.
Αφρίν, σε σένα υποκλίνονται οι πέννες.
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος #7 των “Αποδημητικών Πουλιών”, που κυκλοφόρησε με την Εφημερίδα των Συντακτών στις 31 Μαρτίου 2018.
Σχολιάστε