Τα επιτεύγματα των αθλητών εντυπωσιάζουν. Υπάρχουν όμως και κάποιοι αθλητές, συγκεκριμένα αυτοί των παραολυμπιακών αθλημάτων, τα επιτεύγματα των οποίων περνούν απαρατήρητα. Αντί να χάσουν το θάρρος τους, έμαθαν να ζουν με αποφασιστικότητα και κουράγιο. Πολλοί από αυτούς τους αθλητές πλέον ασχολούνται με διάφορα σπορ. Έχοντας στο μυαλό μας αυτούς τους αθλητές λοιπόν, βρεθήκαμε στις 4 Νοεμβρίου σε μια διοργάνωση της Παραολυμπιακής Επιτροπής και μιλήσαμε με τους πρόσφυγες αθλητές που ζουν στην Ελλάδα, τους ενθαρρύναμε και τους ρωτήσαμε τι είναι αυτό που τους δίνει τέτοιο κίνητρο. Στο πρώτο μέρος του ρεπορτάζ μας, σας παρουσιάζουμε τον Ιμπραχίμ Αλ Χουσείν και τον Ουισάμ Σάμι.
Ο Ιμπραχίμ είναι από τη Συρία, τα τελευταία χρόνια μένει στην Ελλάδα και ασχολείται με την κολύμβηση και το μπάσκετ σε αμαξίδιο. Μιλώντας μαζί του μαθαίνουμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα για το όσα έχει περάσει μέχρι σήμερα αλλά και για το πόσο μακριά θέλει να φτάσει.
Ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετώπισες Ιμπραχίμ;
Υπάρχουν πολλές δυσκολίες. Για κάποιες μπορώ να μιλήσω, για κάποιες άλλες δεν μπορώ. Κάποιες δηλαδή που έχουν να κάνουν με τις τραγωδίες του παρελθόντος προσπαθώ να τις ξεπεράσω για να μην τις θυμάμαι συνέχεια. Η αθλητική μου ζωή ξεκίνησε από την παιδική μου ηλικία. Πέρασα πολλές δυσκολίες. Η μεγαλύτερη ήταν όταν έχασα τα πόδια μου. Όταν έχασα το δεξί μου πόδι και την άρθρωση του αριστερού ποδιού. Μετά ήρθα στην Ελλάδα το 2014, με βοήθησαν κάποιοι Έλληνες στην θεραπεία μου και επέστρεψα στον αθλητισμό το 2016 συμμετέχοντας σε πολλα πρωταθλήματα.
Πώς σε βοήθησε ο αθλητισμός να ξεπεράσεις τον τραυματισμό σου;
Εγώ σαν άνθρωπος δεν αναγνωρίζω ότι έχω αναπηρία χάρη στον αθλητισμό. Την σωματική αναπηρία σαν κατάσταση δεν την αναγνωρίζω, δεν υπάρχει σωματική αναπηρία, μόνο ψυχολογική αναπηρία.
Πώς όμως καταφέρνεις να συνδυάζεις την κολύμβηση με το μπάσκετ; Δεν είναι δύσκολο για σένα να κάνεις και τα δυο σπορ;
Είναι δύσκολο αλλά αν έχεις θέληση, ακόμα και αν υπάρχουν τείχη μπροστά σου, μπορείς να περάσεις από μέσα τους. Το πιο δύσκολο δεν είναι οι προπονήσεις, το πιο δύσκολο είναι να πρέπει να γυρίσεις σπίτι μετά την προπόνηση και να το καθαρίσεις για να το έχεις περιποιημένο.
Τι στόχους θα ήθελες να πετύχεις στο μέλλον;
Αυτό που σκέφτομαι και θα ήθελα να κάνω είναι να στείλω μήνυμα σε όλους τους ανθρώπους πως ακόμα κι αν είμαστε πρόσφυγες με αναπηρίες και κάποια άλλα θέματα, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας. Ο στόχος μου είναι να πάρω κάποιο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες που θα γίνουν στο Τόκιο το 2020. Αλλά, όπως είπα πριν, είναι και να στείλω μήνυμα σε ανθρώπους που έχουν αναπηρία όπως εγώ, ότι δεν υπάρχει αδύνατο στην ζωή, αν έχεις θέληση, κάνεις ό,τι θέλεις.
Ποιά ήταν η μεγαλύτερη τιμή που έχεις βιώσει μέχρι στιγμής;
Όταν κράτησα τη Ολυμπιακή Φλόγα. Ξεκίνησα από το καμπ προσφύγων του Ελαιώνα το 2016 και ήμουν ο πρώτος που κράτησα αυτή την φλόγα. Αλλά και το 2016 όταν η Αμερικανική Αθλητική Ακαδημία με βράβευσε ως τον πιο θαρραλέο αθλητή στον κόσμο, σε όλα τα σπορ.
Αυτό είναι πραγματικά φανταστικό. Πώς σε βρήκε η Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή; Ή μήπως τους βρήκες εσύ;
Γνώρισα την Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή αφού κράτησα την Ολυμπιακή Φλόγα, ξεκινώντας από το καμπ του Ελαιώνα. Ήμουν ο πρώτος πρόσφυγας με αναπηρία που άρχισε να κάνει παραολυμπιακά αθλήματα στην Ελλάδα.
Σε ευχαριστώ πολύ!
Εγώ σε ευχαριστώ και εύχομαι να σε δω ως ανταποκριτή στους Ολυμπιακούς του Τόκιο το 2020.
Φυσικά. Να μην ξεχνάς πως έχεις υποστηρικτές παντού.
Αυτό είναι μεγάλη τιμή για εμένα. Το μόνο που ξέρω είναι ότι ο δρόμος προς την επιτυχία είναι γεμάτος δυσκολίες, και μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τις ξεπερνάς.
Ο Ουισάμ Σάμι κατάγεται από την Μοσούλη του Ιράκ, από την οποία έφυγε το 2014 και αφού έμεινε για δύο χρόνια στην Τουρκία, βρίσκεται πλέον στην Ελλάδα και ασχολείται με την ξιφασκία σε αμαξίδιο.
Ουισάμ, θα μπορούσες να μας μιλήσεις για τα επιτεύγματα και τις συμμετοχές σου σε αγώνες;
Προς το παρόν δεν μπορώ να μιλάω για επιτεύγματα γιατί δεν έχω κάποιο. Έχω μόνο συμμετοχές. Η αναμονή μου για το άσυλο και τα επίσημα χαρτιά με εμπόδιζε από το να συμμετάσχω σε πρωταθλήματα. Έχω συμμετάσχει όμως, σε τοπικές διοργανώσεις στην Αθήνα. Οι συμμετοχές μου αυτές μου έδωσαν κίνητρο για να συμμετάσχω σε περισσότερα πρωταθλήματα στο μέλλον.
Πώς επηρεάζει ο τραυματισμός την καθημερινότητά σου;
Δεν έχω καμία δυσκολία στη ζωή μου. Το επάγγελμά μου είναι η φωτογραφία, που δεν χρειάζεται πολύ σωματικό κόπο και γενικά έχω πολύ μικρό ποσοστό αναπηρίας, η οποία δεν με εμποδίζει από το να περπατάω και να κινούμαι ελεύθερα. Αυτή η αναπηρία είναι θεραπεύσιμη στο μέλλον και δεν με έχει επηρεάσει κοινωνικά ή πρακτικά με ριζικό τρόπο.
Ποιό είναι το άθλημά σου και πως το ξεκίνησες;
Το άθλημά μου είναι η ξιφασκία σε αμαξίδιο. Μου πρότεινε το Solidarity Now, η οργάνωση που είναι υπεύθυνη για την υπόθεσή μου, να γνωρίσω τα παραολυμπιακά αθλήματα και δοκίμασα διάφορα, μέχρι που διάλεξα την ξιφασκία σε αμαξίδιο πριν από περίπου έναν χρόνο.
Ποιός είναι ο στόχος σου;
Όπως κάθε άνθρωπος που στοχεύει στην επιτυχία, ελπίζω να φτάσω σε καλό επίπεδο, να πάρω μέρος σε περισσότερες διοργανώσεις και να πάρω ένα μετάλλιο που θα υψώσει ψηλά το όνομα της χώρας μου και θα είναι η αιτία της επιτυχίας μου.
Ποιό είναι το μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στους πρόσφυγες με αναπηρία και βρίσκονται στην Ελλάδα;
Το μήνυμα μου στους πρόσφυγες που έχουν καλή θέληση, δεν μου αρέσει να λέω αναπηρία, είναι να απελευθερωθούν και να μην αφήσουν κανένα εμπόδιο να σταθεί στο δρόμο τους. Αυτά τα εμπόδια θέλουν να σας κλείσουν τις πόρτες της ζωής. Είστε ικανοί να κάνετε τα πάντα στην ζωή, όταν έρθει η ευκαιρία πρέπει να την εκμεταλλευτείτε και να μην αφήσετε τις αρνητικές σκέψεις να σας επηρεάσουν. Το καλύτερο παράδειγμα για όλα αυτά που σας λέω, είναι ο αθλητής Ιμπραχίμ Αλ Χουσεΐν που έχει κάνει σπουδαία επιτεύγματα και έχει συμμετάσχει σε διεθνείς αγώνες. Ο Ιμπραχίμ ήρθε εδώ σαν πρόσφυγας. Εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία και ελάτε στα παραολυμπιακά αθλήματα. Πρέπει να σπάσετε τα δεσμά που σας επηρεάζουν αρνητικά, γιατί τα άτομα με αναπηρίες θεωρούνται ανεπιθύμητοι από κάποιους που πιστεύουν ότι αυτά τα άτομα δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα θετικό στην κοινωνία, γι΄αυτό τους συμβουλεύω να μην σταματήσουν στο εμπόδιο της αναπηρίας, την οποία δεν αναγνωρίζω καν, αναγνωρίζω μόνο την θέληση.
Ποια είναι η επιρροή των παραολυμπιακών αθλημάτων στη ζωή σου;
Ήταν σαν μια διαφυγή που χρησιμοποίησα για να ξεφύγω από την ρουτίνα της καθημερινότητας που βιώνω ως πρόσφυγας. Τα παραολυμπιακά αθλήματα χρησιμεύουν στην ενσωμάτωση και ένταξη, αλλά βοηθούν να γνωρίσεις και νέα άτομα μέσω των συμμετοχών σε αθλητικές διοργανώσεις. Ήταν το καίριο σημείο αλλαγής για μένα. Από το μηδέν στο άπειρο.
Όπως σας εξηγήσαμε και παραπάνω, με αυτόν τον τρόπο εκπροσωπούν την ομάδα τους οι παραολυμπιακοί αθλητές. Παίρνουν μέρος σε διοργανώσεις και μας δίνουν ένα μεγάλο μάθημα, πως ακόμα και ως άνθρωποι που δεν ζούμε με αναπηρίες, θα πρέπει να βάζουμε τα δυνατά μας για να κάνουμε την ζωή μας καλύτερη και θα πρέπει να ενθαρρύνουμε όσους παίρνουν μέρος στους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Θα πρέπει να είμαστε περήφανοι για τους ανθρώπους που δεν αφήνουν την αναπηρία να αποτελεί εμπόδιο στη ζωή τους και βάζουν τα δυνατά τους για να μας δείξουν ότι και εμείς είμαστε καλύτεροι από όσο μπορούμε.
Σχολιάστε