Στις συναντήσεις της συντακτικής μας ομάδας, που αποτελείται από έφηβους και νέους πολλών εθνικοτήτων, σχολιάζουμε συχνά την επικαιρότητα γύρω από το προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα. Πολλοί από εμάς άλλωστε, χρειάστηκε κάποια στιγμή να αλλάξουμε χώρα και οι ειδήσεις αυτές μάς αφορούν και προσωπικά.
Παθαίνουμε όμως κρίση κάθε φορά που ακούμε για “προσφυγική κρίση”! Γιατί η μετακίνησή μας πάνω στο χάρτη πρέπει να ταυτίζεται με κάτι κακό, όπως μια κρίση; Γιατί οι δημοσιογράφοι ρωτούν μόνο για την προσφυγική μας ιδιότητα; Σαν να θέλουν να μας θυμίζουν διαρκώς ότι είμαστε πρόσφυγες!
Μπορεί κάποιοι να είμαστε πρόσφυγες. Όμως έχουμε και άλλες ταυτότητες εκτός από αυτήν του πρόσφυγα. Ρωτήστε πώς ζούμε εδώ! Εκτός από πρόσφυγες είμαστε και φοιτητές, μαθητές, ταλαντούχοι μουσικοί, ζωγράφοι, φωτογράφοι, ποιητές, καλοί μάγειρες, καλοί φίλοι, αδέρφια.
Δεν είμαστε μόνο πρόσφυγες. Η εφημερίδα μας είναι η απόδειξη. Και θα συνεχίσουμε να την εκδίδουμε μέχρι να πείσουμε όλους ότι είμαστε πολλά περισσότερα από πρόσφυγες. Σε αυτό το τεύχος γράφουμε για μία ανερχόμενη Αφγανή σχεδιάστρια μόδας, για την ανάγκη να αγκαλιάσουμε το διαφορετικό, για ένα βιβλίο για την ειρήνη, για το πώς μπορείς να διαχειρίζεσαι το θυμό σου και για τη σημασία του να διατηρείς το θάρρος σου. Επιλέγουμε και σας προτείνουμε πιάτα από τις χώρες μας σε εστιατόρια της Αθήνας. Επισκεπτόμαστε το «Παλαιοβιβλιοπωλείο των Αστέγων» και γνωρίζουμε τον άνθρωπο πίσω από αυτό. Ξεκινάμε όμως με ένα γράμμα προς τους δημοσιογράφους.
Υ.Γ. Η πρόσφατη επικαιρότητα γύρω από το προσφυγικό στην Ελλάδα μάς αφορά. Το περιεχόμενο αυτού του τεύχους ωστόσο, δημιουργήθηκε πριν από τα γεγονότα στα ελληνοτουρκικά σύνορα και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, που κατέστησαν τους πρόσφυγες εργαλείο πολιτικών σκοπιμοτήτων και στόχο ρατσιστικών επιθέσεων. Η εφημερίδα μας παραμένει μια έμπρακτη απάντηση σε αυτές τις ξενοφοβικές τάσεις.
Σχολιάστε