‘Οταν ακούμε το όνομα Τσάρλι Τσάπλιν, μας έρχεται στο μυαλό μόνο η λευκή κωμική του πλευρά, αλλά έχουμε σκεφτεί ποτέ πως είναι η μαύρη, θλιμμένη πλευρά της ζωής του; Το πλήρες όνομα του είναι Τσαρλς Σπένσερ Τσάπλιν, γεννημένος στο Λονδίνο το 1889. Δεν ήταν μόνο ηθοποιός όπως ξέρουμε, ήταν επίσης σκηνοθέτης, συνθέτης, και σεναριογράφος.
Ο Τσάρλι Τσάπλιν δεν είχε σπίτι και για αυτό αναγκάστηκε να ζήσει σε καταφύγιο με την οικογένειά του. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν τριών χρονών. Η μητέρα του ήταν τραγουδίστρια, αλλά έχασε την δουλειά της έπειτα από τον τραυματισμό των φωνητικών της χορδών. Ο Τσάρλι αναγκάστηκε, λοιπόν, να δουλεύει ως λούστρος από μικρή ηλικία μαζί με τον ετεροθαλή αδελφό του Σίντνεϊ. Οι συνθήκες για την οικογένεια του θα χειροτερέψουν αργότερα και η μητέρα του δεν θα είναι πλέον ικανή να τους στηρίξει. Σε ηλικία εννέα χρονών οι Αρχές θα βάλουν αυτόν και τον αδελφό του στο ορφανοτροφείο. Ο αλκοολικός πατέρας του πέθανε όταν ο Τσάρλι ήταν δεκατριών χρονών. Η μητέρα του μολύνθηκε από σύφιλη, μία ασθένεια που κανείς δεν μπορεί να ξεπεράσει εύκολα, κάτι που την οδήγησε στην τρέλα και στο φρενοκομείο.
Ο Τσάρλι δεν παραδόθηκε μπροστά στα εμπόδια της ζωής. Δούλεψε στο θέατρο και στα δεκαεννιά του υπέγραψε συμβόλαιο με την εταιρεία Φρεντ Κάρνο, με την οποία έκανε περιοδεία στις ΗΠΑ, όπου έμαθε πολλά για την παραγωγή ταινιών. Στα είκοσι πέντε του υπέγραψε συμβόλαιο με την κινηματογραφική εταιρεία Κιστόουν. Εκεί γεννήθηκε ο χαρακτήρας του Τσάρλι Τσάπλιν, ο καλός αλήτης που ξέρουμε σήμερα. Μετά την εξέλιξη του ταλέντου του στην κωμωδία και τη διατήρηση της ελπίδας και της σκληρής δουλειάς, ο Τσάρλι Τσάπλιν έγινε μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που γνώρισε ο κόσμος.
Ο Τσάρλι Τσάπλιν σκηνοθετεί, γράφει σενάρια, συνθέτει και παίζει στις ταινίες του που εξετάζουν κοινωνικά ζητήματα με κωμικό τρόπο. Οι ταινίες του Τσάρλι Τσάπλιν είναι βωβές, χωρίς διάλογο γιατί έτσι οραματίστηκε ο ίδιος την αληθινή έννοια της τέχνης. Ο Τσάρλι συνέχισε να παράγει βωβές ταινίες ακόμα και μετά από την είσοδο του ήχου στον κινηματογράφο. Από τις πιο γνωστές του ταινίες αναφέρουμε ενδεικτικά: «Μοντέρνοι Καιροί», «Το Τσίρκο», «Ο Μεγάλος Δικτάτωρ», «Το Αγόρι».
Ο Τσάρλι Τσάπλιν γνώριζε πως η ταινία «Ο Μεγάλος Δικτάτωρ», στην οποία απεικονίζει την προσωπικότητα του ναζί Αδόλφου Χίτλερ και το όνειρο του να κυριαρχήσει την Ευρώπη, θα του δημιουργούσε πολλά προβλήματα. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει την ταινία το 1940, έχοντας πολλούς λόγους για να το κάνει. Ένας από αυτούς τους λόγους ήταν η περίφημη ομιλία στο τέλος της ταινίας, η οποία δεν ήταν μόνο ο επίλογος, αλλά και ένα μήνυμα προς όλους. Η ομιλία:
«Όλοι επιθυμούμε την αλληλεγγύη, αυτή είναι η φύση των ανθρώπων. Να ζούμε με την ευτυχία των άλλων, και όχι με τη δυστυχία τους. Δεν θέλουμε ούτε να μισούμε, ούτε να περιφρονούμε. Στον κόσμο αυτόν υπάρχει χώρος για τον καθένα. Η καλή Γη είναι πλούσια και μπορεί να παρέχει για όλους. Η ζωή μπορεί να είναι ελεύθερη κι ωραία, αλλά χάσαμε αυτό το μονοπάτι. Η πλεονεξία δηλητηρίασε τις ψυχές των ανθρώπων, ανύψωσε τους φραγμούς του μίσους, μας καταδίκασε στη δυστυχία και στη σφαγή. Ορίσαμε την ταχύτητα, αλλά κλειστήκαμε στον εαυτό μας… Σε αυτούς που με ακούνε, λέω: Μην απελπίζεστε. Η τωρινή μας δυστυχία δεν είναι παρά το πέρασμα της πλεονεξίας και της σκληρότητας εκείνων που φοβούνται την πρόοδο του ανθρώπου… Στρατιώτες! Μην υπακούτε στους αγροίκους, που σας περιφρονούν και σας σκλαβώνουν, που σας δυναστεύουν τις ζωές. Ανθρώπους που σας λένε τι να κάνετε, τι να σκεφτείτε και τι να νιώσετε! Που σας μεταμορφώνουν σε κοπάδι, σε κρέας για τα κανόνια. Μην υποχωρείτε μπροστά σε αυτά τα εκφυλισμένα όντα, στους εγκεφάλους και τις καρδιές των μηχανών! Δεν είστε ούτε μηχανές, ούτε κοπάδι, είστε άνθρωποι! Φέρετε την αγάπη της ανθρωπότητας μέσα στις καρδιές σας, δεν μισείτε… Εσείς είστε ο λαός που έχει τη δύναμη, να δημιουργεί τις μηχανές, να δημιουργεί την ευτυχία! Εσείς ο λαός, έχετε τη δύναμη να δημιουργήσετε την ευτυχία, να εμπνεύσετε μια όμορφη κι ελεύθερη ζωή, να κάνετε αυτή τη ζωή μια υπέροχη περιπέτεια… Ας αγωνιστούμε για ένα κόσμο δικαίου… Να ελευθερώσουμε το λαό, να σπάσουμε τους εθνικούς φραγμούς, να καταργήσουμε την πλεονεξία, το μίσος και τη μισαλλοδοξία.»
Σχολιάστε