Photo by Vasilis Mathioudakis

Από τα νησιά στην Μαλακάσα: Πέντε πρόσφυγες μαρτυρούν τις συνθήκες ζωής και το μακρύ ταξίδι

Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να έχει μια ήρεμη ζωή χωρίς ανησυχίες. Όσοι έχουν μια καλή ζωή χωρίς ανησυχίες έχουν μερίδιο ευθύνης να βοηθούν αυτούς που έχουν αποδράσει από τον πόλεμο και την ανασφάλεια. Παρόλα αυτά, οι πρόσφυγες που είναι στα νησιά της Ελλάδας στερούνται θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Θα θέλαμε, λοιπόν, να ρωτήσουμε τους ίδιους τους πρόσφυγες, που ήρθαν πρόσφατα στην Αθήνα από τη Λέσβο, τη Σάμο και τη Χίο για τις συνθήκες που επικρατούν στα νησιά.

Ζιαοντίν Φεϊζί, από τη Σάμο

Ήμουν στη Σάμο και οι πρόσφυγες ζούσαν σε μικρές σκηνές, που δεν μπορούσαν να σταματήσουν τις βροχές και τα χιόνια. Κάθε μήνα παίρναμε επίδομα ενενήντα ευρώ για κάθε ενήλικο και πενήντα ευρώ για κάθε ανήλικο μέλος της οικογένειας, τα οποία όμως δεν έφταναν ούτε για να αγοράσουμε ρούχα.

Ακράμ Αλί Αχμαντί, από τη Λέσβο 

Είμαστε μια εννεαμελής οικογένεια. Παίρνουμε επίδομα μόνο τριακόσια ευρώ. Εάν ήθελα να αγοράσω ρούχα μόνο για τα τρία παιδιά μου δεν θα έμενε τίποτα άλλο. Το φαγητό στο camp δεν τρωγόταν, τα παιδιά μου αρρώστησαν στο κρύο camp της Μόριας, επειδή ζούσαμε στη σκηνή.

Ζοχρέ, από τη Λέσβο

Εμείς στο camp της Μόριας δεν ήμασταν ασφαλείς. Οι κοπέλες και οι γυναίκες ζούσαμε με τρόμο και φόβο. Για να πάρουμε το φαγητό μας έπρεπε να περιμένουμε στη σειρά ατελείωτες ώρες. Υπήρχαν σοβαρά προβλήματα με τις συνθήκες υγιεινής. Κάποιοι νέοι άντρες παρενοχλούσαν τις κοπέλες και τα μικρά παιδιά.

Ρογαγιέ Καριμί, από τη Λέσβο

Επτά μήνες βρισκόμασταν στο camp της Μόριας. Εγώ και ο γιος μου αντιμετωπίζαμε ψυχολογικά προβλήματα. Η δουλειά των ανδρών ήταν να περιμένουν στην ουρά για το φαγητό. Τόσος πολύς κόσμος περίμενε στις ουρές, που μόλις ερχόταν η σειρά μας και παίρναμε το πρωινό, έπρεπε να πάμε να σταθούμε στην ουρά για το μεσημεριανό. Το ίδιο συνέβαινε και για το βραδινό κ.ο.κ. 

Νουρ Αγά, από τη Λέσβο

Το camp της Μόριας ήταν χωρητικότητας 2.000 ατόμων, άλλα γύρω στα 8.000 άτομα διέμεναν στη συγκεκριμένη Δομή. Κάθε μέρα είχαμε τσακωμούς και αισθανόμασταν ανασφάλεια. Αυτό επηρέαζε σοβαρά τις οικογένειες και κυρίως τα παιδιά. Η αστυνομία δεν εμπλεκόταν στους καυγάδες.

Αυτά είναι κάποια από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στα διάφορα  camps στα νησιά της Ελλάδας. Εμείς ζητάμε από τον αξιότιμο λαό της Ελλάδας να διεκδικήσουμε μαζί τα ανθρώπινα δικαιώματα για τους πρόσφυγες, οι οποίοι λόγω πολέμου και ανάγκης έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους και είναι άδικο να βρεθούν πάλι στην ίδια κατάσταση.

Photo by Vasilis Mathioudakis

Μοχαμάντ Σαρίφ Ραχμανί

Young Journalists

Σχολιάστε