Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δέχεται ένα μεγάλο αριθμό προσφύγων πολέμου. Προσπαθεί να βοηθήσει οικονομικά, ψυχικά και ηθικά τα θύματα του τρομερού και τρομακτικού πολέμου που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια στη Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Ιράν και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Δέχεται όλο και περισσότερους, οι οποίοι ψάχνουν μια ευκαιρία για ζωή. Όμως η μικρή Ελλάδα δεν θα έχει την οικονομική άνεση να βοηθά για πολύ ακόμα τους πρόσφυγες. Είναι απαραίτητο να τους δοθεί η ευκαιρία να πάνε σε άλλες χώρες της Ευρώπης για ένα καλύτερο μέλλον.
Δυστυχώς, τις πρώτες εβδομάδες του Σεπτεμβρίου ένα νέο κύμα προσφύγων κατέφθασε στη χώρα μας, με αποτέλεσμα τον απόλυτο πανικό στα camps και στις εστίες φιλοξενίας. Έρχονται όλο και περισσότεροι με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα ακραία μέτρα ασφαλείας στα σύνορα. Ο νέος πρωθυπουργός έχει δείξει το αυστηρό του πρόσωπο απέναντι στο προσφυγικό. Προς το παρόν τα πράγματα στα σύνορα παραμένουν ως έχουν. Βέβαια, αυτό σε κάποια στιγμή θα σταματήσει, διότι όσο περισσότερους πρόσφυγες δεχόμαστε, είμαστε όλο και πιο κοντά στην κατάρρευση της ήδη πτωχευμένης οικονομίας μας. Καταλαβαίνω πραγματικά την ανάγκη αυτών των ανθρώπων για ένα καλύτερο μέλλον. Ωστόσο, ένα μέρος αυτών φαίνεται να θέλει να εκμεταλλευτεί την οικονομική ενίσχυση που παρέχεται στην Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Βέβαια δεν είναι όλοι έτσι!
Για την επίλυση αυτού του θέματος, εγώ σαν μια “ταπεινή” έφηβη θα πρότεινα στους αρμόδιους βουλευτές να μην αδιαφορήσουν και να εστιάσουν πραγματικά στην ανάπτυξη της αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες. Αυτό που θέλω να πω είναι να δίνονται δουλειές μερικής απασχόλησης στους πρόσφυγες, για να βγάζουν τα προς το ζην και να έχουν την ευκαιρία να μαζέψουν μερικά χρήματα, για να μπορέσουν να φύγουν από τη χώρα μας και να φτάσουν στους προορισμούς που είχαν εξ αρχής στο μυαλό τους.
Εμείς οι Έλληνες -ειδικά εμείς- θα πρέπει να τους καταλάβουμε διότι και εμείς υπήρξαμε στη θέση τους. Για παράδειγμα, το 1922 οι Τούρκοι έδιωξαν από τη Σμύρνη τους Έλληνες που κατοικούσαν εκεί. Άλλο ένα παράδειγμα -και μάλιστα πρόσφατο- είναι οι νέοι που μεταναστεύουν από την Ελλάδα σε άλλες χώρες της Ευρώπης για ένα καλύτερο μέλλον. Οι πρόσφυγες ζητούν την ευκαιρία να ζήσουν καλύτερα, οπότε εμείς, σαν ένας τόσο αλληλέγγυος λαός που είμαστε, θα πρέπει να τους βοηθήσουμε. Μπορούμε να προσφέρουμε πραγματική ηθική υποστήριξη στους πρόσφυγες για να τους πείσουμε ότι δεν είναι ανεπιθύμητοι στη χώρα μας.
Για χρόνια η Ελλάδα ήταν “κέντρο συνάντησης” λαών. Τώρα έχουμε την ευκαιρία να δείξουμε αυτό για το οποίο άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί δεν φημίζονται τόσο: την καλοκαρδοσύνη και την αλληλεγγύη μας.
* Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος #15 των “Αποδημητικών Πουλιών”, που κυκλοφόρησε με την Εφημερίδα των Συντακτών στις 12 Οκτωβρίου 2019.
Σχολιάστε