Photo by Migratory Birds Team

Ασφάλεια ίσον πολυτέλεια

Θέλω να μου απαντήσουν αυτοί που πιστεύουν ότι στο Αφγανιστάν δεν υπάρχει πόλεμος, Πώς σκοτώθηκε ο πατέρας μου; Γιατί εμείς μείναμε ορφανά; Γιατί δεν έχω εγώ πατέρα; Αν η χώρα μου είναι ασφαλής γιατί κάθε ώρα και λεπτό σκοτώνονται οι άνθρωποι στο Αφγανιστάν; Γιατί τα παιδιά δεν μπορούν να πάνε σχολείο και γιατί γίνονται καθημερινά εκρήξεις; Για ποιό λόγο πολλά παιδιά σαν εμένα δεν έχουν πατέρα; Εγώ από όλο τον κόσμο θέλω μόνο ένα πράγμα, να γυρίσει πίσω ο πατέρας μου, αλλά δεν μπορεί κανένας να ξαναζωντανέψει όσους έχασαν την ζωή τους. Αν θα μπορούσε να ξαναζωντανέψει ο πατέρας μου, που ήταν σαν το βουνό στο πλάι μας και υποστήριζε την οικογένεια του, τότε θα ήμουν σίγουρη πως το Αφγανιστάν είναι μια ασφαλής χώρα. Αλλά αυτό δυστυχώς δεν ισχύει. Για ποιό λόγο, λοιπόν, απελαύνονται οι συμπατριώτες μας;

Αν η χώρα μας ήταν ασφαλής δεν θα αλλάζαμε ποτέ την πατρίδα μας με την Ευρώπη, με καμία άλλη χώρα. Ποτέ δεν θα αφήναμε τα σπίτια μας.

Αν η χώρα μας  ήταν ασφαλής δεν θα αφήναμε κανέναν να μας προσβάλει, να μας κοροϊδέψει και να αποφασίσει για το μέλλον μας και δεν θα είχαμε γίνει παιχνίδι στα χέρια των δυνατών χωρών της Ευρώπης χωρίς να μπορούμε να κάνουμε κάτι. Αν υπήρχε ασφάλεια δεν θα είχε φύγει ποτέ ο πατέρας μου στο πόλεμο.  

Αν εγώ είχα δύναμη δεν θα άφηνα ποτέ κανέναν αθώο να πεθάνει και θα είχα σώσει την χώρα μου από την αδικία και από τον πόλεμο, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω τίποτα για όλα αυτά και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να κάνω προσευχή στον θεό για να μας σώσει. Δεν μου έχουν μείνει πολλές ελπίδες και τώρα δεν υπάρχει κάτι στην ζωή μου εκτός από την στενοχώρια και την λαχτάρα για ένα καλύτερο μέλλον.  

Εύχομαι να γίνει κάποιο θαύμα και να τελειώσουν όλα αυτά. Έχουμε κουραστεί κι εμείς όπως όλοι από αυτή την κατάσταση.

Οπότε εσείς που έχετε την δύναμη να κάνετε κάτι για το μέλλον μας, τώρα είναι η ώρα.

Σαρά Χοσσεϊνί

Young Journalists

Σχολιάστε