Τι νομίζετε ότι είναι το θέατρο για τους νέους; Απλά μια βαρετή ερμηνεία με μουσική και πολύχρωμα κοστούμια; Τότε μάλλον δεν ξέρετε ότι χάνετε μια μοναδικά δυνατή εμπειρία, που μπορεί να σας ελκύσει και να αγγίξει την καρδιά σας.
«Σε όλο τον κόσμο καλλιτέχνες δημιουργούν μια νέα τάση στο θέατρο για νέους ανθρώπους, η οποία συνδυάζει την κομψότητα του χορού με την υποκριτική». Αυτό έγραφε στο φυλλάδιο του θεατρικού έργου του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού και τράβηξε την προσοχή μου.
Στις μέρες μας οι νέοι έχουν ολοένα και πιο ώριμα οράματα για το θέατρο και μπορούμε να το δούμε αυτό και στην εφηβική θεατρική ομάδα του Δικτύου, η οποία ανέβασε τον Άμλετ.
Τα πάντα άρχισαν στο Εφηβικό Δίκτυο. Όσο για το έργο, πρόκειται για την «Τραγωδία του Άμλετ, Πρίγκιπα της Δανίας» του Σαίξπηρ. Αλλά πως επηρεάζει το θέατρο την νεολαία;
«Δεν θέλω να φανώ πομπώδης, αλλά μεγάλο μέρος της τοξικότητας σε αυτόν τον κόσμο προέρχεται από μια συλλογική έλλειψη κατανόησης. Δεν καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο και ούτε θέλουμε, αλλά το θέατρο μας καλεί, μας αναγκάζει να κατανοούμε. Το θέατρο είναι σαν ένα γυμναστήριο κατανόησης, εκεί πάμε για να χτίσουμε τους μυς της συμπόνιας, για να μάθουμε να ακούμε, να καταλαβαίνουμε και να συνδεόμαστε με ανθρώπους που δεν είναι σαν κι εμάς», μας είπε ο έφηβος που είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο.
Δέθηκα τόσο πολύ μαζί τους, που αποφάσισα να γράψω για την ομάδα του Άμλετ, αφού με κάλεσαν να δω την παράστασή τους στις 21 Οκτωβρίου, στο θέατρο Τόπος Αλλού, στην Αθήνα. Μετά την παράσταση είχα την ευκαιρία να πάρω συνεντεύξεις από τους συντελεστές του έργου.
«Το πρώτο θεατρικό εργαστήρι πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2017 στην Αθήνα. Συντονίστηκε από την θεατρική γαλλική ομάδα Je Pars A Zart, οι οποίοι μας προσέγγισαν και διήρκησε μια εβδομάδα. Η ομάδα τους αποτελούνταν από 7 έφηβους και 2 ενήλικες. Όλοι μαζί κάναμε το εργαστήριο και πήγε πολύ καλά. Αποτέλεσμα της καλής μας συνεργασίας, ήταν η γαλλική ομάδα να καταθέσει πρόταση για συνέχιση των κοινών μας εργαστηρίων στο ευρωπαικό πρόγραμμα Erasmus Plus, η οποία έγινε δεκτή. Το κοινό μας πρόγραμμα ονομάστηκε City Zen Ship και το πλάνο για την χρονιά 2017-2018 ήταν να ταξιδέψει η ελληνική ομάδα στην Γαλλία και να ανεβάσει θεατρική παράσταση εκεί. Έτσι, τον Οκτώβριο του 2017, ξεκίνησαν εβδομαδιαίες δίωρες συναντήσεις, κάθε Πέμπτη, με 8 συμμετέχοντες και 2 συντονιστές. Κάποιοι από τους έφηβους δεν είχαν θεατρική εμπειρία, οπότε τους τρεις πρώτους μήνες κάναμε θεατρικά παιχνίδια. Στην συνέχεια, δόθηκε κείμενο και συγκεκριμένα η σκηνοθέτης Ισμήνη Πρωίου, επέλεξε Σαίξπηρ και το έργο Άμλετ. Τον Νοέμβριο του 2017, οι δύο συντονιστές από το γαλλικό γκρουπ ήρθαν στην Αθήνα και πραγματοποίησαν με τους εφήβους της ελληνικής ομάδας εργαστήρι κουκλοθέατρου, μαριονέτας και μαριονετίστα. Σταθερά με τον καιρό, η ομάδα άρχισε να επεξεργάζεται το κείμενο και να βλέπει ταινίες για τον Άμλετ. Στις 21 Ιουνίου 2018 ταξιδέψαμε για 10 ημέρες στο Μονπελιέ της Γαλλίας. Τις πρώτες τέσσερις μέρες μείναμε σε σκηνές στο καμπ του Festizart, το οποίο διοργανώθηκε από τους Je Pars A Zart. Το φεστιβάλ ήταν ανοιχτό σε όλους και το πρόγραμμα του περιλάμβανε θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες και δρώμενα για όλες τις ηλικίες. Στην αρχή οι έφηβοι αντιμετώπισαν κάποια προβλήματα επειδή βρίσκονταν σε μια ξένη χώρα μακριά από τους γονείς τους, αλλά πολύ σύντομα συνήθισαν. Στις 24 Ιουνίου παίξαμε τον Άμλετ στα ελληνικά μπροστά σε ένα πολύ μεγάλο κοινό. Στις 25 πήγαμε στην πόλη και μείναμε σε οίκημα όλοι μαζί. Το πρόγραμμα εκεί, περιελάμβανε καθημερινά εργαστήρια, επίσκεψη στην πόλη, κοινές ώρες με τους Γάλλους έφηβους, με σκοπό η ομάδα να γνωρίσει καλύτερα τον τρόπο ζωής εκεί. Οι Έλληνες και οι Γάλλοι έφηβοι πέρασαν καταπληκτικά μαζί. Στις 29 Ιουνίου, το πρόγραμμα εκλεισε με μια κοινή παράσταστη. Γυρίσαμε πίσω στην Ελλάδα στις 30 Ιουνίου γεμάτοι εμπειρίες και αναμνήσεις. Φέτος, τον Ιούλιο θα έρθουν οι Γάλλοι έφηβοι στην Ελλάδα», μας είπε η Βασιλική Παπαγεωργίου, υπεύθυνη του προγράμματος.
Μπόρεσα επίσης να μιλήσω και με μερικούς από τους ταλαντούχους εφήβους που έπαιξαν στην παράσταση.
«Δεν είχα ανάλογη εμπειρία πιο πριν, ήταν η πρώτη φορά που έπαιζα και ήμουν πολύ ντροπαλή και αγχωμένη γιατί έπρεπε να αντιμετωπίσω ένα τόσο μεγάλο κοινό», μας είπε η Έλενα Μιαχ, ερωτώμενη για την εμπειρία της.
Όσο για την διαδικασία διαλογής, η Σοφία Σ, δήλωσε πως, «Είχα πολύ λίγη εμπειρία στο θέατρο και ο υπεύθυνος διαλογής με επέλεξε για τον ρόλο του πατέρα της Οφηλίας. Εγώ ήθελα να παίξω την Οφηλία αλλά δεν μπορούσα».
Όταν ρωτήθηκε για τον ρόλο του στο έργο, ο Ανάς Μιαχ, μας είπε, «Έπαιξα τον αξιωματικό Μάρκελλο και έναν από τους δύο νεκροθάφτες. Ο Βασιλιάς Άμλετ δολοφονήθηκε από τον ίδιο τον αδερφό του, επειδή ήθελε τον θρόνο του. Ο γιος του Βασιλιά Άμλετ είχε το ίδιο όνομα με τον πατέρα του. Αφού σκοτώνει τον βασιλιά, ο θείος παντρεύεται την γυναίκα του και κάθεται στον θρόνο του. Όταν μαθαίνει ο γιος του Άμλετ ότι ο θείος του σκότωσε τον πατέρα του, άρχισε να συμπεριφέρεται παράλογα για να μπορέσει να πάρει εκδίκηση».
Μιλώντας με τον Αζάια Ομπάμογι, τον έφηβο που υποδύθηκε τον γιο του Βασιλιά Άμλετ, μάθαμε για τα συναισθήματα που είχε κατά τη διάρκεια της παράστασης. «Το να παίζεις μπροστά στους φίλους σου έχει πλάκα, αλλά το να παίζεις μπροστά σε ένα τόσο μεγάλο κοινό είναι δύσκολο. Όσο, για τις δυσκολίες, στην αρχή αντιμετωπίσαμε πολλές αλλά μετά συνηθίσαμε. Το κοινό ήταν επίσης πολύ φιλικό».
Το να μιλήσω με την θεατρική ομάδα του Άμλετ, ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία. Είδα το έργο, το οποίο ήταν στα ελληνικά, αλλά μια φίλη μου μετέφρασε τα πάντα. Αν πας ένα παιδί στο θέατρο, όχι μόνο θα μάθει να συμπονά, αλλά μπορεί και να γελάσει με την καρδιά του ή να γυρίσει σπίτι τραγουδώντας για την ιστορία και την ποίηση ή να μάθει να χειρίζεται τους διαπληκτισμούς ή ακόμα ασχοληθεί και επαγγελματικά με το θέατρο και με τις τέχνες. Η εμπειρία μου μαζί τους με έκανε να συμμετάσχω κι εγώ στην θεατρική ομάδα τους.
Σχολιάστε