Τα σχολεία στο Αφγανιστάν είναι πολύ διαφορετικά από αυτά στην Ευρώπη. Πρέπει να φοράς στολή και οι καθηγητές είναι πολύ αυστηροί με τους μαθητές. Μπορούσαν να σε χτυπήσουν εάν δεν έκανες τα μαθήματά σου ή αν δεν έγραφες καλά σε κάποιο διαγώνισμα. Υποθέτω ότι οι καθηγητές εδώ στην Ευρώπη είναι φίλοι με τους μαθητές. Δεν σε αναγκάζουν να γεμίζεις τα τετράδια σου με τόσες πολλές ασκήσεις και σημειώσεις.
Δεν ήμασταν πολύ καιρό στο καινούργιο μας σχολείο, το 2ο Γυμνάσιο Δραπετσώνας, και πραγματικά συγκινήθηκα όταν έμαθα ότι η διεύθυνση του σχολείου είχε αποφασίσει ο αδερφός μου και εγώ να ταξιδέψουμε στη Θεσσαλονίκη για μια τετραήμερη εκδρομή μαζί με τους Έλληνες συμμαθητές μας. Ήταν η πρώτη μου σχολική εκδρομή. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το πώς θα πήγαινε, καθώς είμαι πρόσφυγας και κάτι τέτοιο ήταν αναπάντεχο! Η καρδιά μου ήταν γεμάτη ενθουσιασμό.
Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο ευτυχισμένη ήμουν όταν περνούσαμε με το πούλμαν από τους πολυσύχναστους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Εξερεύνησα πολλά όμορφα και ιστορικά μέρη, μέσω των οποίων έμαθα για τον Μέγα Αλέξανδρο και την Ελλάδα. Οι φίλοι μας μετέφραζαν για εμάς ό,τι πίστευαν ότι θα μας ενδιέφερε. Δοκιμάσαμε ελληνικά φαγητά και διασκεδάσαμε πολύ. Είμαστε ευγνώμονες στους καθηγητές μας από τα βάθη της καρδιάς μας για όλη τη φροντίδα και την προσοχή που μας έδειξαν. Ο ενθουσιασμός της πόλης με γέμισε με ένα πρωτόγνωρο αίσθημα πάθους, το οποίο δεν μπορώ να περιγράψω μέχρι και σήμερα.
Μετά από τρεις χορταστικές και γεμάτες χαρά ημέρες, κατά την επιστροφή μας προς την Αθήνα, επισκεφθήκαμε και τη μικρή πόλη της Βέροιας. Δεν καθίσαμε πολύ εκεί, αλλά ακόμα και στις δύο ώρες που είχαμε στη διάθεσή μας οι καθηγητές μας προσπάθησαν να μας δείξουν όλα τα όμορφα μέρη της πόλης. Ήταν μια μικρή πόλη με όμορφα ποτάμια και τόση βλάστηση που απλώς ευχόμουν αυτές οι στιγμές να κρατήσουν για πάντα.
Σχολιάστε