رسیدن به یک کشور امن و پیشرفته آرزوی خیلی از انسان های امروز شده که در مشکلات غیر منتظره قرار گرفته اند
آلمان با باز کردن مرز های کشورش در سال دوهزار و پانزده تا انداره ای این آرزو را به واقعیت تبدیل کرد و توانسته تنها راه حلی باشد برای انسان هایی که با مشکلاتی همچون جنگ و فقر و سایر مصیبت ها مواجە بودەاند.
بسیاری با شنیدن این خبر امیدی برای زندگی کردن پیدا کردند. برای رسیدن به این آرزو باید مشکلات زیادی را متحمل می شدند و با قبول این مشکلات و به خطر انداختن زندگی شان به سوی یک کشور امن وپیشرفته که تنها امیدشان برای زندگی بود، حرکت کردند.
انسانهای زیادی برای رسیدن به یک کشور امن و پیشرفته بهای گزافی می پردازند کە در برخی موارد بهای آن از دست دادن اعضای خانواده است.
آیا بە راستی رسیدن بە این کشور امن و پیشرفته ارزش از دست دادن یک عضو خانواده را داشت؟
انسان هایی که عضو خانواده خود را در این راه از دست دادەاند با وجود غم از دست دادن عضو خانوادە شان چاره ای جز شروع دوباره زندگی در کشوری جدید را ندارند.
دولت آلمان با فراهم کردن احتیاجات و نیازمندی قربانیان جنگ و ویرانی ، گامهای خوبی را برای شروع دوباره زندگی آنها برداشتە. اقداماتی از قبیل فرستادن کودکان برای تحصیل و یاد گرفتن زبان و فرهنگ و از این راه امید تازە ای برای یک آغاز مجدد بە آنها می دهد.
همە ی اینها بە ما این امکان را می دهد کە امیدوار باشیم تا پس از گذشت سال ها، بتوانیم خاطرات تلخ را بە فراموشی سپردە و بدون هیچ گونە اضطرابی شادمانە زندگی کنیم. و بە پیشرفت کشوری کە در آن زندگی می کنیم کمک کنیم.
زندگی ادامه دارد. این ما هستیم که انتخاب میکنیم که خوب یا بد بگذرد.
پی نوشت:
در این متن کلمه انسان را بیشتر مورد استفاده قرار دادەام تا انسان هایی که علیه انسان های جنگدیده وفقر دیده موضع می گیرند و به آنها توهین میکنند و لقب مهاجر را بە آنها می دهند، بدانند که این انسان ها نیز مانند شما انسان هستند. با این تفاوت کە زبان دیگر ، فرهنگ دیگر و دین دیگری دارند.
در پایان باید گفت کە: آنها نیز حق زندگی دارند.
Add comment