Ανοίγω το παράθυρο. Και αρχίζω να κοιτάω έξω.
Βλέπω τα πουλιά που πετάνε. Μια γάτα περπατάει στον τοίχο και ένα σπουργίτι ψάχνει φαγητό.
Ένας άνδρας έχει βγάλει τον σκύλο του να απολαύσουν τον έξω κόσμο. Πρέπει να έχει κουραστεί από την καραντίνα και την παραμονή στο σπίτι και ο σκύλος του θα νιώθει περήφανος, αφού αυτές τις μέρες τα κατοικίδια είναι κάτι σαν το χρυσό εισιτήριο για την έξοδο!
Ακόμα και η σκέψη της καραντίνας για άλλον ένα μήνα με τρελαίνει! Ελπίζω να τελειώσει σύντομα, αλλιώς θα πρέπει να περιμένουμε να γεμίσουν και τα ψυχιατρικά νοσοκομεία μετά τα νοσοκομεία!
#πικρή ειρωνεία
Αυτές τις ημέρες, είμαι στο σπίτι. Σκέφτομαι περισσότερο για αυτά που έχω. Πριν ένιωθα άσχημα για το σχολείο, μισούσα να ξυπνάω νωρίς το πρωί, να βουρτσίζω τα δόντια μου, να παίρνω τα πράγματα μου…
Αλλά τώρα… μου λείπει το σχολείο. Αυτή η 45λεπτη διαδρομή ανάμεσα στο σπίτι και το σχολείο. Να τρέχω γρήγορα για να ανέβω στο λεωφορείο.
Μπορείς να πιστέψεις ότι κάθε μέρα, υποσυνείδητα, ξυπνάω νωρίς, βουρτσίζω τα δόντια μου, πλένω το πρόσωπό μου;
Ξαφνικά! Θυμάμαι ότι τα σχολεία έκλεισαν λόγω του κορωνοϊού, αλλά δεν απογοητεύομαι, περιμένω αυτός ο εφιάλτης να τελειώσει. Αλλά υπόσχομαι να εκτιμώ αυτά που έχω από εδώ και πέρα.
#φωτεινό μέλλον
Καθόμουν μόνος στην αυλή. Ένα κόκκινο περιστέρι ήρθε στο τραπέζι.
Και μου είπε: «Γιατί είσαι σιωπηλός και μόνος;»
- Χμμμ… Έχω κουραστεί να είμαι φυλακισμένος λόγου του νέου ιού.
- Αα… Σε καταλαβαίνω, αλλά ξέρεις για τους αθώους φυλακισμένους της πόλης, που έχουν καταδικαστεί σε ισόβια φυλάκιση;
- Όχι!
- Αν πας στο ζωολογικό κήπο της πόλης σου, θα τους δεις. Εκεί, το λιοντάρι δεν είναι ο βασιλιάς, η αρκούδα δεν είναι η πιο δυνατή, η μαϊμού δεν είναι η πιο ευτυχισμένη.
Ήταν αναστατωμένο το περιστέρι και έφυγε, κοιτούσα την αναχώρηση του και αισθανόμουν ντροπή και ενοχές.
Συνειδητοποίησα ότι η ελευθερία είναι δικαίωμα για όλα τα όντα.
#ελευθερία
#Κορωνοϊός
Σχολιάστε