Από την έξαρση της Covid-19 πέρσι, τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για όλους. Όμως δυστυχώς ο κορωνοϊός δεν είναι το μόνο θέμα το οποίο πρέπει να διαχειριστεί η Ελλάδα. Η αδικία επικρατεί παντού και δεν υπάρχει διαφυγή από αυτήν.
Τον τελευταίο χρόνο έχουμε γίνει μάρτυρες πολλών τραγικών γεγονότων και είναι πραγματικά στενάχωρο να ξέρουμε ότι για να προστατευθούμε από την αστυνομική καταπίεση θα πρέπει να ανεχτούμε και να συμμορφωθούμε με κανονισμούς που είναι αντίθετοι στο δικαίωμα στην ελευθερία μας. Συνεπώς αυτή η κατάσταση δεν είναι εύκολη, είναι μια κατάσταση που θα πρέπει να υψώσουμε τις φωνές μας και να δείξουμε την έντονη αποδοκιμασία μας.
Πρέπει να κάνουμε την αλλαγή, ώστε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν σε έναν κόσμο που περιβάλλεται από αγάπη και αποδοχή, όχι από μίσος και ρατσισμό. Η κοινωνία, της οποίας μέρος είμαστε όλοι, έχει χτιστεί πάνω σε στερεότυπα και πιστεύω ακράδαντα ότι είναι ώρα να το καταστρέψουμε αυτό, διαφορετικά τίποτα δεν θα βελτιωθεί ποτέ.
Θα ήθελα να θέσω το ζήτημα της αστυνομικής βίας το οποίο βγαίνει εκτός ελέγχου κάθε μέρα που περνά. Είναι αποδεδειγμένο γεγονός ότι οι αρχές συμπεριφέρονται σε κάθε μειονότητα με περιφρόνηση. Το 2020, δεκάδες πρόσφυγες έχουν υποστεί κακομεταχείριση, έχουν ταπεινωθεί και κακοποιηθεί από αστυνομικούς και δυνάμεις ασφαλείας. Ειρηνικοί διαδηλωτές και αθώοι πολίτες χτυπιούνται από τα ΜΑΤ καθημερινά, μόνο και μόνο επειδή έχουν το θάρρος να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Οι ζωές των μαύρων πολιτών απειλούνται, μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας έχουν γελοιοποιηθεί και δεχθεί διάφορες επιθέσεις και άνθρωποι άλλων θρησκειών, όπως οι μουσουλμάνοι ή άλλες θρησκευτικές μειονότητες φοβούνται να εκφράσουν τη γνώμη τους δημόσια, καθώς θεωρούνται “επικίνδυνοι”. Κι όμως η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για να νιώσουν αυτοί οι άνθρωποι ευπρόσδεκτοι.
Για αυτό ακριβώς είναι επιτακτική ανάγκη εμείς οι έφηβοι να υψώνουμε τις φωνές μας και να τις κάνουμε να ακουστούν! Πρέπει να απαιτούμε ισότητα. Πέρα από κάθε εμπόδιο και παρά τις διαφορές μας, πρέπει όλοι να μείνουμε ενωμένοι. Ας ενώσουμε τα χέρια μας και ας δημιουργήσουμε μια γροθιά, αρκετά δυνατή για να πολεμήσει και να καταστείλει την προκατάληψη μια για πάντα!
Ας μην αφήσουμε το μίσος να αναπτυχθεί ανάμεσά μας, καθώς στην τελική, πλέουμε όλοι στο ίδιο καράβι, αναπνέουμε όλοι τον ίδιο αέρα, αντιμετωπίζουμε τα ίδια παγκόσμια προβλήματα. Σε έναν κόσμο γεμάτο σκοτάδι, εμείς οι νέοι άνθρωποι, είμαστε εκείνοι που πρέπει να παραμείνουμε φωτεινοί και να μεταδώσουμε το φως όπου και όποτε είναι εφικτό.
Το μότο μου: Συμπάθεια για τους αγνώστους!
Σχολιάστε