Κοιμήσου όμορφο μου παιδάκι, κοιμήσου στην αγκαλιά της μαμάς, που είναι το πιο ασφαλές μέρος του κόσμου! Κοιμήσου και δες όνειρα γλυκά!
Κοιμήσου ήρεμα και κλείσε τα μάτια στους περαστικούς της πλατείας Βικτωρίας – σε αυτά τα βλέμματα που άλλες φορές είναι γεμάτα μίσος και ξενοφοβία και άλλες φορές γεμάτα συμπόνια και ελεημοσύνη. Τα στόματα είναι καλυμμένα, αλλιώς οι χλευασμοί που βγαίνουν ασυνείδητα και κρύβονται πίσω από τις μάσκες, θα ήταν για σένα ένα βασανιστήριο, μια ταλαιπωρία.
Κοιμήσου και ευχήσου για τα παιδάκια της Βηρυτού. Μα όχι, είσαι τόσο μικρό που δεν ξέρεις που είναι η Βηρυτός. Πού να ξέρεις τι έχει συμβεί εκεί; Θα σου πω μόνο ένα πράγμα, οι μεγάλοι την ονόμασαν “νύφη της Μέσης Ανατολής”!
Ξέχασα ότι είσαι τόσο μωρό που δεν ξέρεις πού είναι η Μέση Ανατολή. Είναι ένα μέρος όπου ο πόλεμος είναι καθημερινό φαινόμενο και χιλιάδες άνθρωποι σκοτώνονται κάθε μέρα. Αλλά πραγματικά, δεν γνωρίζεις καν τι είναι ο πόλεμος! Πιθανότατα όταν η μητέρα σου ήταν έγκυος σε σένα, έφυγε για να σε προστατεύσει και να φτιάξει το μέλλον σου, πήρε το δρόμο της προσφυγιάς.
Κοιμήσου ήσυχα και άκου το νανούρισμα της μητέρας:
“Νάνι νάνι, νάνι νάνι
το παιδάκι.
Γλυκά τα όνειρά σου
σαν λουλούδια της νύχτας,
με χίλια χρώματα!
Μην ξυπνήσεις από το μαγικό σου ύπνο
Μην πατάς το ποδαράκι σου στην πόλη της λύπης
Νάνι νάνι, νάνι νάνι
το παιδάκι.
Η μάνα δεν κλείνει μάτι.
Η μάνα δεν σε αφήνει μόνο.
Σ΄αγαπάει, σ’ αγαπάει”
Είδα το μπιμπερό σου. Από το μπιμπερό δίπλα στη μαμά σου καταλαβαίνω ότι το γάλα της δεν θα φτάσει ως τη νύχτα να σε θηλάσει. Αλήθεια μήπως σας έχουν κόψει και το επίδομα; Δεν ξέρω αν θα έχεις γάλα για το βράδυ ή όχι, αλλά για ένα πράγμα είμαι σίγουρη: Η μαμά σου σε αγαπά, όπως σου λέει στο νανούρισμά της.
Έχω και μια σοβαρή ερώτηση: Τι σκέφτονταν αυτοί οι άνθρωποι; Ήθελαν μόνο να γράφει στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και των ιστοσελίδων ότι θα μετέφεραν τους πρόσφυγες από την κόλαση της Μόριας στη ηπειρωτική χώρα. Αλλά δεν έδωσαν ποτέ σημασία στο θέμα της μείωσης των παροχών σε χιλιάδες πρόσφυγες, που τα παιδιά τους μπορεί να μην έχουν να φάνε.
Κοιμήσου και κλείσε τα μάτια σου στις κακίες του κόσμου. Κοιμήσου με την ελπίδα για ένα αύριο, όπου θα θεσπίζονται καλύτεροι νόμοι και όλοι θα έχουν καλύτερη τύχη.
Κοιμήσου άλλα μην ξεχνάς να ζητήσεις από τη μητέρα σου να σου διηγηθεί ιστορίες από τις σημερινές μέρες. Μην φοβηθείς να ακούσεις αυτές τις ιστορίες. Βάλε αυτή την φωτογραφία σε κορνίζα και κρέμασέ την στον τοίχο. Κάπου να τη βλέπεις συχνά, ώστε να μην ξεχάσεις τι περάσαμε. Βέβαια η Μόρια, η Βικτώρια, ο κορονοϊός και ο καλοκαιρινός καύσωνας της Αθήνας, όλα αυτά θα σε κάνουν να είσαι πιο δυνατό άτομο στο μέλλον!
Κοιμήσου ήσυχα και μην ξεχνάς!
Αν γίνεις πολιτικός ή νομοθέτης στο μέλλον, μην ξεχνάς να ενδιαφέρεσαι για το πώς οι νόμοι που ψηφίζεις επηρεάζουν τη ζωή των ανθρώπων. Αν γίνεις δάσκαλος, δίδαξε στους μαθητές σου να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα. Αν γίνεις αστυνομικός, να ξέρεις ότι η μετανάστευση δεν είναι έγκλημα και δεν πρέπει να τιμωρείται με ρόπαλο και δακρυγόνα! Μην ξεχνάς, αν γίνεις γιατρός, ότι η θεραπεία των αόρατων πληγών μπορεί να είναι και η κατανόηση. Μην ξεχνάς αυτές τις μέρες, για να στέκεσαι δίπλα σε κάποιον άπορο και να βοηθάς τους άλλους χωρίς να περιμένεις ανταμοιβή. Για να μπορείς να είσαι καλός άνθρωπος για την κοινωνία που σε υποδέχεται. Απλά μην ξεχνάς!
Κοιμήσου ήσυχα, καρδούλα μου, στο γαλάζιο μαξιλαράκι σου, που μοιάζει με το γαλάζιο ουρανό, το σύμβολο της γαλήνης. Κοιμήσου ήσυχα. Η μαμά σ’ αγαπά!
Σχολιάστε