بیاییم حمایتی واقعی برای پناهندگان نشان دهیم!

در سالهای اخیر، یونان در پایان پذیرش تعداد زیادی از پناهندگان جنگ بوده است. این کشور در تلاش است تا به همه قربانیان جنگهای وحشتناک و ترسناک که طی چند سال گذشته سوریه، افغانستان، عراق، ایران و سایر کشورهای خاورمیانه را ویران کرده است، از لحاظ مالی ، روانی و اخلاقی حمایت کند. پناهندگان روز به روز بیشتر می شوند و همه به دنبال فرصتی برای زندگی جدید هستند. اما یونان کوچک است و توانایی مالی برای کمک به همه پناهندگان را برای مدت طولانی ندارد. به این افراد باید واقعاً فرصتی داده شود که برای آینده بهتر به کشورهای دیگر اروپایی بروند.

متاسفانه موج جدیدی از پناهندگان در هفته های اول سپتامبر وارد یونان شد و باعث وحشت کامل اردوگاه ها و مراکز پذیرش شد. هرچه بیشتر و بیشتر می شوند، اقدامات امنیتی در مرزها سخت تر و محکم تر می شود. نخست وزیر جدید اظهار داشته است که بسیار سخت با بحران پناهجویان برخورد خواهد کرد. در حال حاضر اوضاع در مرز ها اینگونه است. این امر متوقف خواهد شد، زیرا هرچه پناهندگان بیشتری دریافت می کنیم، به فروپاشی اقتصاد در حال ورشکسته شدن نزدیکتر می شویم. من واقعاً می فهمم که این افراد نیاز به آینده بهتر دارند. با این حال، به نظر می رسد برخی از آنها می خواهند از حمایت های مالی ارائه شده توسط یونان و اتحادیه اروپا استفاده کنند. البته که همه مثل هم نیستند!

به عنوان یک نوجوان “فروتن” به اعضای پارلمانی که برای حل این مشکل می خواهند راه حلی بیابند، پیشنهاد میکنم که این وضعیت را نادیده نگیرند بلکه بر تقویت همبستگی نشان داده شده در برابر پناهندگان متمرکز شوند. منظور من این است که باید به پناهندگان کار نیمه وقت ارائه داده شود؛ تا درآمدی داشته باشند و پولی پس انداز کنند تا امکان ترک یونان و رفتن به مقصد اصلی مورد نظر خود داشته باشند. 

ما یونانی ها، به خصوص یونانی ها، باید آنها را درک کنیم، زیرا خودمان پناهنده بوده ایم. به عنوان مثال، در سال ۱۹۲۲، ترکها یونانیانی را که در ازمیرنا زندگی می کردند مجبور به ترک آنجا کردند. نمونه بارز دیگر یونانیان جوان که به دنبال آینده بهتر به کشورهای دیگر اروپایی مهاجرت کرده اند. پناهندگان فقط می خواهند زندگی بهتری داشته باشند، همانطور که ما می خواهیم، و به عنوان نسلی دلسوز، بایستی به آنها کمک کنیم. ما می توانیم از پناهندگان حمایت اخلاقی کنیم، و اینگونه است که می توانیم آنها را ترغیب کنیم که در کشور ما ناخواسته نیستند.

سالها یونان “نقطه ملاقات” نسل ها بوده است. اکنون این فرصت را داریم چیزهایی را نشان دهیم که سایر کشورهای اروپایی به خاطر آن مشهور نیستند: مهربانی و دلسوزی مان را.

*این مقاله در جلد #۱۵ روزنامه “پرند گان مهاجر” به چاپ رسیده است، که به عنوان ضمیمه با روزنامه “Efimerida ton Syntakton” (روزنامه سردبیران) در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۹ به چاپ رسیده است.