جشن کریسمس و سال نو از نگاه یک مهاجر

کریسمس
کریسمس چیست؟ کریسمس نه یک زمان خاص هست و نه یک فصل خاص…کریسمس یک یادبود است یادبود و گرامی داشتن صلح ، امنیت ، آرامش ، مهربانی ، دوست داشتن و دوست داشته شدن برای همه مردم جهان.

کریسمس یا نوئل جشنی ست در آیین مسیحیت که  برای گرامی داشت تولد حضرت مسیح برگزار می شود.
کریسمس با آیین های ویژه ای مثل نصب تصویر سنتی تولد حضرت مسیح ، تزئین درخت کاج ، تبادل هدیه و کارت تبریک و خواندن سرودهای کریسمسی و حضور بابانوئل جشن گرفته می شود.
محورهای اصلی این عید بر ترویج حسن نیت ، داشتن صلح،  بخشندگی ، مهربانی و گردهمایی خانوادگی استوار است.
این عید از اهمیت ویژه ای در بین مسیحیان برخوردار است تا حدی که در سال ۱۹۱۴ ، نخستین سال جنگ جهانی اول میان سربازهای آلمانی و بریتانیایی به مناسبت کریسمس آتش بس موقت و غیررسمی شکل گرفت و جنگ را برای ساعاتی متوقف کردند و سربازان هر دو طرف اقدام به خواندن سرودهای کریسمسی کردند.

یکی از محورهای اصلی کریسمس حسن نیت و مهربانی و گردهمایی خانواده ها در کنار هم است ، در حالی که هزاران هزار مهاجر به امید این حسن نیت و مهربانی هنوز در کمپها و در زیر آوار هزاران آرزوی خود به زندگی ادامه می دهند.
هزاران مهاجر دیگر چشم انتظار پیوستن خانواده شان دوباره در کنار هم هستند با آرزوی اینکه بتوانند آنها هم در یک کریسمس دوباره دور هم جمع شوند و صدای شادی و خنده شان فضای یک خانه واقعی را پر کند نه صدای گریه هایشان.

بابانوئل یا سانتا کلاوس در سال نو
بابانوئل اصلی که سنت نیکولاس نام داشت ، در قرن چهارم میلادی متولد شده بود و از همان دوران کودکی بسیار دیندار بوده و زندگی خود را وقف مسیحیت نموده بود. او بخاطر گشاده دستی و بخشندگی به فقرا شهرت بسیاری بدست آورده بود.
در آیین مسیحیت بابانوئل   پیرمرد مهربان و خوش قلبی ست که درآخرین  شب سال  برای بچه ها بخصوص بچه های فقیر کادو می آورد و قلب کوچکشان را پر از شادی و امید می کند.
به نظر می رسد امسال  هزاران سانتا کلاوس برای کودکان ، پیرمردهایی با ریش بلند و سفید و با لباسهایی قرمز هستند که از شهری بسیار دور و پر برف با سورتمه خود به همراه ۳ گوزن هر سال روز سال نو برای تمام بچه ها هدایایی می آورد و دل آنها را شاد می‌کند و برای آنها آرزوی یک سال خوب در صلح و آرامش می‌کند.
اما … امسال سال نو برای تمام  بچه های مهاجر بر عکس تمام این چیزهاست ، امروز همه و همه حتی سانتا کلاوس ها نیز مهاجران و بچه های مهاجر را فراموش کرده اند و برای شادی دل آنها هیچ کادویی برای آنها به هدیه نمی آورند.

ای کاش یکبار دیگر مثل سال ۱۹۱۴ که در آن جنگ به مناسبت کریسمس آتش بس اعلام شد ، فقط برای یکبار دیگر جنگ و ناآرامی در جهان به آتش بس می رسید تا این همه مهاجر ناامید در دنیا آواره نمی شدند.
نمی‌دانم چرا هیچ بابانوئلی نمی تواند با درختهای تزئین شده و لامپهای روشن و درخشان و کادو های بی شمار بر روی سیم های خاردار فاصله مرزها را از بین ببرند و هیچ تلاشی برای تحقق وعده های کریسمسی و ایجاد صلح نمی‌کنند تا این جهان بتواند خانه ی امن و واقعی برای همه ی مردم جهان باشد .
به امید کریسمس و سال نویی  که با تزئین درخت با لامپهای روشنش یک روشنایی و امیدی تازه در دل هزاران مهاجر روشن شود و یک تقدیر خوب برای همه مردم جهان رقم بخورد.