ایا راهی هست که بتواند پیوندی میان یونا نیها و مهاجرانی که در کمپها و مراکز نگه داری پناهندگان زندگی می

کنند ایجاد کرد؟ این ارتباط برای اولین بار از طریق صفحات این روزنامه در ابریل گذشته پایه گذاری شد. 

بعد از انتشار جلد اول روزنامه “پرندگان مهاجر“و بعد از مشاهده نتایج کار که چیزی جز ثمره سعی و تلاش متداوم نبود تمام انچه برای انجام دادن باقی می ماند این بود که همه قوایمان را به کار بگیریم و ان را امیزه شور و اشتیاق برای ایجاد کردن و افریدن نماییم و به کارمان ادامه دهیم. جهان اطراف در جال تغییر است و هیچ چیز ثابت نمی ماند. بسیاری از بچه های گروه یا به تنهایی و یا به همراه والدینشان به کشورهای دیگر سفر کردند. با وجود تمام این موانع ما هنوز اینجا هستیم و بعد ازیک وقفه اندک و چند روزه هنوز هم می نویسیم. 

از یک طرف رفتن قدیمی ها و از سوی دیگر جایگزین شدن تازه ترها در زیر” چتر” رنگارنگ و چند ملیتی  “پرندگان مهاجر” اکنون پسران جدیدی را در جمع خود داریم. کودکانی که نیاز به نوشتن  با تمام وجود در درونشان  زبانه می کشد. 

بدیهی است که بدون کمک های  اساسی, بی دریغ  و پیوسته و شایان ذکر  تمامی گروه عملی شدن این اقدام به هیچ وجه کار اسانی نبود. والدین, دوستان ,اقوام و اشنایان همکاران دفتری و همکارانمان در کمپهای مهاجرتی سکیستو, الینیکو I ,الینیکوIII   همه و همه با همیاری و همکاریهای مستمر و متدوام دست در دست یکدیگر برای پیشرفت  و به سامان رسیدن کارمان کوشیدند. 

در اخر می خواهیم تشکر ویژه ای از خوانندگان روزنامه در داخل و یا خارج از یونان داشته باشیم که با انتشار ان از طریق فضای اینترنتی و با پخش مطالب و مقاله ها در روزنامه ها و مجله های خارجی و یا از طریق وب سایت انحصاری ” شبکه ” که نسخه انگلیسی این جلد در ان موجود می باشد از شناساندن و معرفی مان حمایت  به سزایی داشته اند. 

همچنین  لازم  می دانیم از تمامی کسانی که با ما از طریق ادرس الکترونیکی تماس گرفتند و از عزیزانی که با مراجعه به دفاتر ” شبکه حمایت از حقوق کودکان ”  واقع در میدان تریامبر امکان اشنایی ازنزدیک را برایمان فراهم کردند تشکر وقدر دانی خاصی داشته باشیم. پیشنهادات شما باعث خواهند شد تا تلاشمان برای پیشرفت و بهتر بودن پر ثمر تر باشد.