Όλοι μας αντιμετωπίζουμε δυσκολίες σε κάποιο σημείο της ζωής μας. Σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως απευθυνόμαστε σε φίλους και συγγενείς, αλλά η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε σε κάποιον που έχει ανάγκη είναι να τον καθοδηγήσουμε στην ψυχανάλυση. Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε κάτι τέτοιο.
Όταν κάποιος ακούει τη λέξη «πρόσφυγας», το πρώτο πράγμα που του έρχεται στο μυαλό είναι ο πόλεμος και η τρομοκρατία. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα, όπως τα ψυχικά μας προβλήματα, το άγχος, η αυτοκτονία, η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η κατάθλιψη, τα θύματα βιασμού.
Αυτά είναι κάποια από τα φορτία που κουβαλάμε στους ώμους μας. Δυστυχώς, αρκετοί πιστεύουν ότι όλοι οι πρόσφυγες είναι άτομα με ψυχικά προβλήματα και θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνία. Ωστόσο, μια τέτοια άποψη είναι άδικη και ισχύει μόνο στην περίπτωση πολύ λίγων προσφύγων. Στην πραγματικότητα, πρέπει να αναζητούμε λύσεις για την εξάλειψη μιας τέτοιας γνώμης στο μυαλό των ανθρώπων και να ανοίξουμε το δρόμο για την παροχή βοήθειας στους πρόσφυγες που έχουν πραγματικά ψυχικά προβλήματα. Ναι, είναι γεγονός ότι οι πρόσφυγες αντιμετωπίζουν συχνά ψυχικά προβλήματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η πλειοψηφία τους προέρχεται από χώρες που παλεύουν εδώ και χρόνια με τον πόλεμο και τη βία, γεγονός που επιβαρύνει την ψυχική κατάσταση των ανθρώπων.
Έχουμε όμως ποτέ σκεφτεί πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε τους πρόσφυγες αυτούς που αντιμετωπίζουν ψυχικά προβλήματα; Ή μήπως ανήκουμε στην ομάδα που πιστεύει ότι ο ψυχαναλυτής είναι ο μόνος κατάλληλος για να βοηθήσει αυτούς που έχουν ανάγκη; Ναι, αυτή είναι μια επιστημονική αρχή επειδή ο ψυχαναλυτής έχει καλύτερη γνώση του τρόπου λειτουργίας του ανθρώπινου νου. Κατά την άποψή μου, ωστόσο, όλοι οι άνθρωποι, σε οποιαδήποτε κατάσταση ή περιβάλλον, μπορούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον. Προσωπικά, είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι ένα χαμόγελο μπορεί να αλλάξει τη ζωή και το πεπρωμένο ενός ανθρώπου. Πιστεύω ότι αυτό δεν γίνεται μόνο στα παραμύθια.
Θεωρώ ότι αυτό που χρειάζεται περισσότερο για έναν πρόσφυγα με ψυχικά προβλήματα και ένα ψυχίατρο είναι ένας αφοσιωμένος και υπεύθυνος διερμηνέας, ο οποίος μπορεί να είναι η φωνή του πρόσφυγα και να επικοινωνήσει τους πόνους και τα τραύματα του στον ψυχίατρο. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για την καλύτερη κατανόηση της κατάστασης ενός πρόσφυγα. Τα ψυχικά προβλήματα ενός Ευρωπαίου είναι πολύ διαφορετικά από αυτά του πρόσφυγα. Επομένως, μια άλλη επιλογή είναι να δημιουργηθεί ένας διαφορετικός εκπαιδευτικός κλάδος στην ψυχολογία που θα βοηθούσε τους ψυχαναλυτές που δουλεύουν με πρόσφυγες να κατανοήσουν καλύτερα τους ασθενείς τους. Θεωρώ ότι τέτοια μαθήματα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν ενότητες από τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, τις πεποιθήσεις και τα έθιμα των προσφύγων από διαφορετικές χώρες.
Για να ολοκληρωθεί η διαδικασία ένταξης, τα άτομα αυτά πρέπει να γίνουν αποδεκτά από την κοινωνία και πρέπει να τα βοηθήσουμε να το καταφέρουν. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο πρόσφυγας δεν χρειάζεται λύπηση και συμπόνια. Είναι κοινό λάθος στις κοινωνίες μας να πιστεύουμε ότι η λύπηση και η συμπόνια είναι μορφές βοήθειας. Αυτό που χρειάζονται αυτοί οι άνθρωποι είναι κατανόηση και αναγνώριση. Μερικές φορές ο χρόνος και οι λέξεις λύνουν προβλήματα. Ωστόσο, μερικές φορές πρέπει να σεβόμαστε τη νοητική και ψυχική κατάσταση των συνανθρώπων μας μέσα από τη σιωπή μας.
Σχολιάστε