براساس گزارش یونیسف در مورد کودکانی که کار میکنند، در سراسر جهان از هر ده کودک تقریباً یک نفر کار می کند و همه گیری ویروس کرونا تهدیدی است برای افزایش این میزان.
این کودکان به دلیل ناتوانی والدین خود در تامین زندگی مناسب، تامین نیازهای اساسی و در ناتوانی اعزام آنها به مدرسه مجبور به کار می شوند. دلایل زیادی به مانند طلاق، جنگ یا فوت پدر وجود دارند که آنها را مجبور به کارکردن می کنند. بسیاری از اوقات این کودکان گرفتار بزرگسالانی که از آنها سوء استفاده میکنند، هستند و بسیاری از آنها توسط کارفرمایان خود مورد آزار جنسی و بدرفتاری قرار می گیرند.
وقتی از کشورم سوریه مهاجرت کردیم و به عراق رفتیم مجبور شدم کار کنم زیرا پدرم نمی توانست ما را همراهی کند. من تنها کسی بودم که می توانستم کار کنم زیرا شغلی برای خواهرم و مادرم وجود نداشت و برادرم هنوز خیلی کوچک بود.
وقتی شروع به کار کردم، مجبور شدم مدرسه را و با آن آرزوی روزنامه نگار شدن را هم رها کنم! در آن زمان احساس می کردم که شکست خورده ام و تمام مدت غمگین بودم. من کارهای بسیار دشواری مانند بنایی و نظافت خیابان ها انجام دادم، جایی که رفتار کارفرمایان بسیار بد بود، چونکه بعضی اوقات حتی کتکمان هم می زدند.
در بسیاری از مواقع با تماشای رفتن کودکان دیگر به مدرسه و درس خواندن، من احساس غم و اندوه می کردم ، احساس ناکامی می کردم، در حالی که من و همچنین کودکان دیگری به مانند من کارمیکردیم. بسیاری از کودکانی که مجبور به کار کردن بودند به مواد مخدر رو آوردند و از آنها استفاده کردند. من توانستم از خودم در مقابل این موادها محافظت کنم.
آینده جهان به دلیل تعداد زیاد کودکانی که کار میکنند و به دلیل جنگها در معرض خطر است. دولت ها و سازمان ها باید تحریم های شدیدی را علیه کسانی که کودکان را به کار مجبورمی کنند اعمال کنند.
تامین و تضمین ضروریات زندگی و تحصیلات کودکان باید به دغدغه اصلی خانواده ها و دولت ها تبدیل شود تا کودکان بتوانند از کودکی خود لذت ببرند و به اهداف خود برسند. زیرا آینده در دست کودکان است و ما باید از آن محافظت کنیم.
Add comment