کودکی ما را به ما برگردان ، صلح و آرامش را به ما برگردان

خودکارم را رو کاغذ نگاه میدارم ، کمی‌ از چیز هایی که طاقت فرسا بود  نسبت به زمان و کشورم . من چی‌ هستم                                         

کسی‌ که پرماجرا توهم‌هایش را میفروشد، خیالات و شب. زندگی‌ را دوست دارم، بازی و سرگرمی ، عاشق این پانزده سالی‌ از زند‌گیم هستم و این بدنِ خیسم، که مثلِ چشمه آب در من تکان می‌خورد ، در من زندگی‌ می‌کند در جایی‌ مخفی‌ و می‌میرند در من، که فکر می‌کنم خیالت و توهم است.                                                                  

بچه ای‌ هستم مثلِ عروسک که هیچ معنی‌ از زندگی‌ نمیدونه و با هاش بازی می‌کنند، مثلِ کشتی بدون کاپیتان، موجها باهاش بازی می‌کنند و او را به هر جا که میخواهند میبرند.                                  

ازتون نخواستم که بیوگرافی منو خلاصه کنید چون خودم دارم مینویسم با جوهری از خونِ خودم                                                

کی‌ هستید!!                                                                              

کسی‌ هستید.  کسانیکه تنها در سالهای مرگم و  یا سالهای محرومیتم در سالهای کودکیم                                                      

گناهکار هستید.                                                                       

کی‌ هستم؟ و چرا من را کشتید!!                                                         

خطایِ کشوری هستم که پرِ از جنگ.                                           

خطا ی  مرد و زنی‌ هستم  که فکر میکنند شاید مثلِ مانع  جلوی بدبختی زندگیشان می‌‌ایستم.                                                       

اشتباهِ لوحِ تقدیری از شخصی هستم که با بهترین سالها تحصیل ، هدفش این بود که فقط پول به دست بیاورد.                                 

اشتباهِ پسرِ جوانی هستم که به دختری تجاوز کرده است و هیچ گاه جوابی‌ در هیچ دادگاهی نمیدهد و بدونِ تنبیه می‌ماند، چون پول دارد.                                                                                        

اشتباه زنی‌ هستم که آماده مادر شدن نبود.                                     

بچه ای‌ هستم که از زندگی‌ محروم شده ، چون یک مرد و یک زن نسبت به کارشان مسول نبودند .                                                 

رویای زوجی هستم چون از داشتن بچه محروم هستند.                         

رویای هر دختر بچه ای‌ هستم که برادر و خواهر ندارد .                       

رویای هر مادر بزرگی‌ هستم که می‌خواهد قبل از مرگش نوه‌هایش را ببیند.                                                                                      

چطور من را کشتید و مجازاتم کردید اینقدر ساده؟                         

شما رویا‌ها دورانِ کودکی‌ام را به اتمام رساندید.                                    

ولی‌ هیچ گاه امکان ندارد شما را ببخشم...