کوچک مردان سلاح به دست

این متن شامل حال نوجوانانی است که در افغانستان بدون انتخاب خویش به جنگ میروند وآنها را شستوشوی مغزی میکنند.

افغانستان کشوریست که سالها  در آن جنگ است. ‌

جنگ طالبان در افغانستان.

در بسیاری از نقاط جهان از جمله افغانستان عمدآ و بزور از کودکان در جنگ ها استفاده میشود.

کودکان زیر ۱۸ سال به جای لذت بردن از دنیای کودکانه‌ای شان، به اشتراک در جنگ ها واداشته میشوند.

شماری از این کودکان در جنگها کشته میشوند و آنهاییکه از جنگ  جان به در میبرند بامشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنند. آنها تا صبح پیره داری میکنند.

در افغانستان طالبان از کودکان در عملیات خود به منظور جمع آوری پوکه های فشنگ ،سلاح های به جامانده از دیگر جنگ جویان در میدان جنگ، کاشت مین، خارج کردن زخمی های طالبان از میدان جنگ و یا به عنوان سپر های انسانی، استفاده میکنند.  همچنان این کودکان را در صف اول جنگ قرار میدهند. بسیاری از این کودکان در جنگ دست و پای خود را از دست میدهند.

شواهدی وجود دارد که طالبان از کودکان برای انجام عملیات انتحاری نیز استفاده میکنند. بعضی از خانواده های این کودکان عمومآ در فقر شدید ی زندگی میکنند. این کودکان به‌عنوان نان آوران این خانواده ها مجبور به انجام چنین اعمالی و شرکت در جنگ می باشند.

حقوق این کودکان با رفتن به جنگ  زیر پا گذا شته  میشود. 

مثلاً: آنها نمی‌توانند به مکتب بروند برای تحصیل کردن، و نمی توانند سرنویشت خود را تعین کنند.

طبق قرارداد قانون حقوق جهانی کودکان، ماده ۳۸: کودکان زیر ۱۵سال به هیچ عنوان  نباید به جنگ   بروند و اگر در کشور شان جنگ باشد دولت هایشان باید از آنها حفا ظت مخصوص کنند.

دوستانی داشتم که دست ها و پاهایشان را از دست داده بودند و در سن نوجوانی متاسفانه نمی‌توانند از یک زندگی ایده آل  بر خوردار باشند.