ماده 12
از سوی حکومتهای امضاکننده اين پيمان نامه، حق طفلی که که توانايی ساختن نظر شخصی خودشرا دارد، به رسميت شناخته ميشود. طفل در تمامی امور مربوط به خود، آزادی بيان و اظهار عقيده شخصی را که مطابق سن و رشد اوست.
برای اين منظور، به طفل امکان داده ميشود که در دادگاهها و در تمام مراحل قانونی، مستقيم يا با کمک وکيل و يا نهاد مسوول و مناسب ديگر، مطابق قوانين موجود، محاکمه شود.
ماده 13
طفل حق آزادی بيان دارد و اين حق در پيوند با آزادی آگهانش است که طفل بدون ترس از محدوديتهای حکومتی، دانستنيها و افکار متنوع خود را در قالب کلمات، دست نويس يا چاپ، کارهای هنری يا هر طريق و يا هر وسيله ی انتخابی ديگر، بيان کرده، دريافت نموده و يا به ديگران بدهد.
اجرای اين حق ميتواند از طرف قوانين ديگری که لازم هستند، محدود شود:الف بخاطر حفظ حقوق يا شهرت فردی ديگر.ب بخاطر حفظ امنيت ملی، نظم عمومی، خلق و عفت عمومی و يا سلمتی جامعه
ماده 14
حکومتها به حق طفل برای آزادی افکار، وجدان و مذهب توجه ميکنند. حکومتها توجه به حقوق و وظايف والدين يا سرپرست طفل دارند که نقش راهنمايی خود را در رابطه با اجرای اين حق در مراحل مختلف سنی طفل، ايفا کنند
آزادی مذهب و جهان بينی تنها در شرايط قانونی تعيين شده قابل تحديد است که آنهم بخاطر حفظ 3 امنيت ملی، نگهداری نظم اجتماعی، حفظ سلمتی و يا عفت عمومی و يا وقتی منافی حقوق اوليه و آزادی ديگری باشد.
ماده 15
حکومتها حق طفل برای شرکت در اجتماعات را به رسميت می شناسند. اجرای اين حق نبايد با امنيت ملی و نظم عمومی مبادرت داشته و منافی اخلق عمومی و يا برخلف حقوق اوليه و آزادی ديگری باشد
Add comment