جشنواره :Schoolwave مکانی دلخواه برای دانش آموزان مرداس آریا

در روز پنجم جولای 2019 در پارک SNFCC در شهر آتن، فستیوال (جشنواره) موسیقی بی نظیری به نام Schoolwave با سازماندهی گروه Schooligans به مدت سه روز برگزار شد، که در این فستیوال نوجوانان مستعد که بند (گروه) های موسیقی تشکیل داده بودند در سبک های مختلف مانند راک ، رول، جاز، متال، سنتی و… اجراهایی داشتند.

بندهای حاضر در استیج جمعیت را به وجد می‌آوردند و زمانی که برای اولین بار به این فستیوال رفتم هرگز چنین حس بی‌نظیری را تجربه نکرده بودم و از آنجا که من عاشق موسیقی هستم این فستیوال تجربه ای عالی برای من بود.

این فستیوال 15 سال است که هر ساله برگزار میشود و زمانی که جمعیت حاضر در فستیوال را دیدم متوجه این موضوع شدم که این فستیوال بسیار معروف است و تعداد زیادی از مردم این فستیوال را میشناسند و هر سال به این فستیوال می آیند .

اکثر مخاطبینی که آنجا حضور داشتند تقریبا ۱۴ تا ۱۹ساله بودند پس امکان این وجود داشت که آنها برای اولین بار به این فستیوال می آمدند و سن خود فستیوال Schoolwave حتی از بعضی از آنها بزرگتر است.

زمانی که با آقای Christos Ioannidis (یکی از اعضای گروه Schooligans) مصاحبه داشتیم ،او درباره ی آسان یا سخت بودن سازماندهی کردن این جشنواره گفت: “این کار خیلی سخت است،اما تمام این بچه های مشتاق و پرانرژی ما را تشویق کردند. بنابراین تمام انرژی که ما به آنها دادیم آنها دوباره به ما بازگرداندند. من یک معلم هستم پس متوجه این موضوع می شوم که برای یک کودک در یونان آنچه که می خواهد انجام دهد و قانونی است، گاهی غیرممکن است زیرا همه ی والدین به فرزندانشان می گویند که فقط باید درس بخوانی و به مدرسه بروی. زندگی برای یک نوجوان 15 ساله خیلی بیشتر از این چیزهاست. بنابراین این جشنواره برای نوجوانان مهم است چون این شانس را به آنها میدهد تا هر چه میخواهند انجام دهند و چون آنها می خواهند موسیقی اجرا کنند پس این کار را انجام میدهند.

این بچه ها همانند شخصی هستند که بدون آب و غذا در بیابان گم شده است و پس از چندین روز آب پیدا میکند، او فقط می خواهد بنوشد و بنوشد و از این کار خسته نمی شود تا زمانی که انرژی اولیه اش را دوباره بدست آورد.”

آقای Christos Ioannidis در ادامه گفت: ” این نوجوانان خیلی باهوش هستند و ذهن بازی دارند. من برای آینده می خواهم به شما بگویم که این جشنواره سال های سال برگزار خواهد شد حتی بیشتر از 30 سال دیگر.”

در ادامه با اولین گروهی که امسال اجرا داشتند مصاحبه‌ای داشتیم. گروه Blue Hills که موسیقی در سبک راک اجرا می کنند درابتدا گفتند: “بخاطر اینکه بعضی از ما به یک مدرسه می رفتیم و با هم دوست بودیم پس همدیگر را می‌شناختیم. ما برنامه‌ریزی کردیم که در یک استودیو تمرین کنیم و آنجا گروهمان را تشکیل دادیم. زمانی که در استیج حاضر بودیم و اجرا می کردیم، مخاطبین را می دیدیم و ارتباط بین آنها و خودمان را احساس می کردیم، مقدار زیادی آدرنالین را حس می کردیم و سعی داشتیم این آدرنالین را به مخاطبین انتقال دهیم. ما از طریق این ژانر موسیقی میتوانیم خیلی راحت احساساتمان را بیان کنیم و آن را به مخاطبین مان انتقال دهیم به همین دلیل تصمیم داشتیم این سبک موسیقی را اجرا کنیم.”

آنها همچنین گفتند: “امروز هیچ استرسی نداشتیم، فقط گیتاریست ما کمی مضطرب بود زیرا گیتارش از کوک خارج شده بود و وقتی گیتارش را کوک کرد دوباره خونسردی خود را بدست آورد. وقتی به صحنه‌ی اجرا رفتیم و وقتی جمعیت پر از شور و هیجان را دیدیم انگیزه‌‌ی بیشتری گرفتیم.”

و در پایان آنها نام گروههای مورد علاقه‌ شان را گفتند: “گروههای Black Pistol Fire,

Red Hot Chili Peppers, Tool, Arctic Monkeys و Guns ‘n Roses.”

همچنین با گروه Disaster (فاجعه) که در سبک سنتی اجرا می کنند مصاحبه داشتیم که آنها در ابتدا درباره چگونگی تشکیل گروهشان برایمان گفتند: “زمانی که کارمان را شروع کردیم۱۶ ساله بودیم و مدرسه ی موسیقی ما به ما این شانس را داد که در این فستیوال اجرا داشته باشیم. ما قبل از این کنسرت اجراهای دیگری در فستیوال موسیقی داشتیم اما این بار بهتر از هر بار بود و زمانی که در استیج بودیم احساس آزادی میکردیم و مخاطبین در فستیوال از قبل ما را میشناختند و این به ما اعتماد به نفس می داد و در کل آنقدر عالی بود که نمیتوانم با کلمات آن را توضیح بدهم.”

در ادامه آنها در مورد علت اجرای این سبک موسیقی گفتند: “ما در شهر Serres که شهری کوچک است زندگی میکنیم که مردم آن عاشق سبک Greek Folk (موسیقی سنتی یونانی) هستند که ما سعی داشتیم این سبک موسیقی را به همه نشان دهیم و آن را در سطح جهانی معرفی کنیم.”

و در پایان آنها نام گروههای مورد علاقه‌ شان را گفتند: “Encardia و همچنین گروه Ainte Psila Psila که آنها ما را می شناختند و ما را راهنمایی می کردند.”

در همان لحظه ی اول که وارد فستیوال شدم، احساس و هیجانی داشتم که هرگز تا بحال آن را تجربه نکرده بودم. این احساس بی نظیر را می توانستم از طرف گروهها و موزیسین های جوانی که اجرا داشتند دریافت کنم. این فستیوال به نوجوانانی که از زندگی تکراری خسته شده بودند ،این امکان را می داد تا رویاهایشان را به واقعیت تبدیل کنند. من دیوانه وار عاشق حسی بودم که در فستیوال داشتم و آرزو میکردم هرگز تمام نشود.

در کل مطمئن هستم سال دیگر دوباره به این فستیوال خواهم رفت.

Photos by Edris Mohajari