گزارش ازنمایشگاه پارلمان در باره فمینیس
در روز سهشنبه مورخ۱۸/۰۷/۲۰۱۷گروه پرندگان مهاجر از پارلمان جوانان یونان دیدار کردند وبا یک نمایشگاه از زنان در صد سال گذشته آشنا شدند.خانم Anna Enepekidou رئیس نمایشگاه اطلاعاتی در مورد این نمایشگاه در اختیار بچه ها قرار دادند.
زن ظریف است نه ضعیف گرچه با کوچکترین تلنگر احساسی میشکند اما در برابر طوفانهای سهمگین روزگار می ایستد.
نگاه به صدا و بدن ضعیفم نکن،اگر بخواهم بزرگترین کارها را انجام بدهم،میتوانم.
ضرب و شتم نسبت به زنان شرم آورترین نوع خشونت و ناقض حقوق بشر است.خشونت فیزیکی و بدنی،ضرب و شتم همسر،خشونت روانی و کلامی مانند تحقیر شخصیت همسر،بی احترامی و عدم توجه به خواسته های زن،چهره و یا شرایط جسمانی زن،همچنین خشونت اجتماعی شامل منع اشتغال و تحصیل،بی توجهی نسبت به زن،سؤ استفاده کردن از سکوت زن و تحمل سختی ها،خشونت اقتصادی مانند نپرداختن خرجی و در نهایت صدمات و آزارهای غیر اخلاقی.
در صد سال گذشته در یونان دختران اجازه حضور در دانشگاه ها را نداشتند.اما دخترانی که مدرسه نمیرفتند فعالیتهایی در منزل داشتند علاوه بر بافندگی و دوزندگی،مطالبی برای مجلات مینوشتند،این دختران از قشر پولدار جامعه بودند و معلم خصوصی داشتند.البته نوشتن مطالب برای این بانوان ممنوعه نبوده اما سختیهای مخصوص به خودش را نیز داشته بود.در حالیکه ۶۰ سال از افتتاح دانشگاهها در یونان میگذشت اما هیچ زنی حق حضور در این دانشگاهها را پیدا نکرده بود،تا که در سال ۱۸۹۰ اولین بانوی یونانی در دانشگاه حضور یافت.
در این زمان فقط بانوان قشر مرفه مطالبی برای مجلات مینوشتند و به دانشگاه میرفتند و بانوان دیگری که از قشر سطح پائین جامعه بودند و در منازل کار میکردند فقط یکشنبه ها میتوانستند از مدارس استفاده کنند.
بعد از حضور این بانوان در دانشگاه و اتمام تحصیلاتشان آنها خواستار حق کار کردن بانوان شدند.بانوان قبل از جنگ جهانی نمیتوانستند رأی بدهند به همین دلیل کم کم به صورت دستهها و گروههایی دور هم جمع می شدند تا بتوانند در پای صندوق رای حضور پیدا کنند.که در سال ۱۹۵۶ اولین حق شنیده شدن صدای زن به رسمیت شناخته شد.
که هم اکنون حدود۷۰ سال است که زنهای یونانی حق شرکت در هر فعالیتی را دارند.البته بیشتر مردان مخالف حضور بانوان در پای صندوق رأی بودند ولی بانوان خواستار این حق برای خودشان بودند.
در سال ۱۹۶۷_۱۹۷۴ در داخل یونان دیکتاتوری بر پا بود و در این زمان همهی فعالیتها از جمله روزنامه تعطیل شد.در سال۱۹۷۴ دیکتاتوری لواسان رسید.در صد سال اول زنان خواستار حق ورود به مدارس بودند اما بعدها خواستار حقوق بیشتری شدند از جمله این حقوق که در سال ۱۹۷۵ تصویب شد،قانونی بود که در آن زن و مرد با هم برابرند.اما اولین حقوق ،حقوق فامیلی بود که زنان خواستار آن بودند.و بعد از آن ضرب و شتم زنان در قدیم زیاد بود که زنان گروه خواستار لغو این حقوق برای مردان شدند.
بعد از اتمام دیکتاتوری نظام جدید بوجود آمد و زنان با قوت وارد جامعه کاری شدند.ولی بعضی از این بانوان با داشتن چنین آزادیهایی موافق نبودند.اما با این اوصاف بالاخره بانوان به دانشگاه راه پیدا کردند،وزیر شدند،وارد پارلمان شدند و کم کم حقوق زنان به تصویب رسید.
البته بانوان برای تصویب حقوقهایشان بدون هیچ ترسی تظاهرات کردند،وارد پارلمان شدند و حقوق برابر با مردان گرفتند.
و اما پیام من به بانوان :
از تمام بانوان جهان میخواهم که برای بدست آوردن حق خود جنگیده و هیچ موقع تسلیم ظلم دیگران نشوند.
و در آخر این دیدار هر یک از اعضای گروه پرندگان مهاجر داخل برگه های کوچکی نظرات خود را در مورد حقوق بانوان نوشته و بر روی دیوارهای نمایشگاه نصب کردند.
Add comment