“شبی نیست کە از ترس مرگ بە خواب نروم. آیا می توانی صدای مرا بشنوی ؟” این نقل قولی از یک کودک پناهندە است کە در کمپ موریا در جزیرە ی لزووس یونان زندگی می کند. جملە ای کە الهام بخش خانم نادینا چکری مدیر سازمان “دفاع بین المللی از کودکان” در یونان شد تا با استفادە از هشتگ #dont_leavethekidsalone کمپینی را تحت عنوان ” آیا می توانی صدای مرا بشنوی ؟” راه اندازی کند.
سازمان “دفاع بین المللی از کودکان ” ارائە دهندە ی خدمات مشاورەی حقوقی و حفاظت از کودکان بدون همراه در یونان است. ایدە ی اصلی کمپین ” آیا صدای مرا می شنوی” این بود کە فضایی را در اختیار کودکان قرار دهد تا از طریق آن پیام هایشان را ارسال کنند و صدای این کودکان در همە جای اروپا شنیدە شود.
این کمپین در سپتامبر سال ٢٠١٩ راه اندازی شد ، در مقطعی کە ساکنان کمپ موریا بسیار بیشتر از ظرفیتش بودند. منطقە ای کە در اطراف کمپ اصلی بە اسکان پناهندگان زیر سن بدون همراه اختصاص یافتە بود مملو از جمعیت بود و کودکان در این منطقە کە بە جنگل معروف شدە بود ، زندگی می کردند. آنجا بعضی از کودکان روی گل و لای می خوابیدند و بە آب و غذا دسترسی نداشتند.
خانم نادیا چکری شرح می دهد کە پیش از راه اندازی این کمپین ، عملا کسی دربارە ی انتقال این کودکان بە کشورهای دیگر و یا بە اقامت گاه های دیگری در داخل سرزمین اصلی کشور، سخنی بە زبان نمی آورد.
افراد بسیاری از تمام نقاط اروپا و یونان با شرکت در این کمپین و ارسال عکس هایی از خود با پلاکارد (( می توانم صدای تو را بشنوم )) از آن استقبال کردند و بە پرسش کودکان پاسخ دادند. چند ماه پس از آغاز بە کار این کمپین تعداد بسیاری از این کودکان بە خارج از جزیرە ی لزووس منتقل شدە اند و بسیاری نیز در لیست انتظار هستند. بە یمن این کمپین کودکان دیگر احساس تنهایی نمی کنند. آنها اواقعا حس کردند کە می توانند حرفشان را بزنند ، احساسات و عقاید خود را بیان کنند و انسان های دیگری نیز صدای آنها را بشنوند.
تمرکز این کمپین بیشتر روی کودکان پناهندە ی بدون همراه است اما پس از آتش سوزی اخیر در کمپ موریا ، توجە ما بە همە ی هزاران کودکی است کە در چنین شرایطی گرفتار شدە اند. درست است کە این کودکان بدون همراه نیستند اما بیشترشان نوزادان زیر ٥ سال هستند و در شرایط بسیار وخیمی زندگی می کنند. بنا بر اظهارات خانم چکری در حال حاضر شدیدا لازم است کە بە اعمال فشار برای انتقال این اطفال و خانوادە هایشان بە سایر کشورهای اروپایی ادامە دهیم. پس از آتش سوزی در کمپ موریا خوشبختانەکودکان بدون همراه از جزیرە ی لزووس بە سرزمین اصلی یونان منتقل شدەاند.
خانم چکری می گوید کە حقیقتا آنها نمی دانند کە از این پس چە خواهد شد؟ با این وجود امیدوار است کە این مبارزە ادامە پیدا کند و اتحادیە ی اروپا نیز نشان دهد کە در قبال مسولیت های خود بە نحو شایستە عمل می کند.
تقاضاهای بسیاری برای اقدام عملی و اطلاع رسانی در مورد این وضعیت صورت گرفتە است و از اتحادیە ی اروپا انتظار می رود کە در رابطە با انتقال افراد بیشتری بە سایر کشورهای اروپایی هر چە سریعتر تصمیم گیری کند.
اگر باور دارید کە کودکان معصوم و بی گناهند و اینکە آنها مسول جنگ هایی کە در کشورهایشان در جریان است، نیستند و اینکە ترک خاک و کاشانە ی خود و مهاجرت ، تصمیم آنها نبودە ، پس آستین ها را بالا بزنید و در زندگی این کودکان تغییری بە وجود بیاورید. تغییری کە شایستە ی آنها باشد. اما اگر دربارەی موارد بالا آنقدر ها هم مطمئن نیستید ، پس بە صدای آنان گوش فرا دهید.
Add comment