جنگ و سربازگیری رویاهای جوانان را می دزد

از آغاز جنگ فلسطین، یمن، سوریه، عراق و دیگر کشورها از تلخی رنج می برند.

فقر و بیکاری رنج آور است و جنگ مداوم نیز همینطور. همانطوری که در چاپ قبلی ” پرنده های مهاجر” در مورد یک تا ده کودک مجبور به کار نوشته شده بود .و بدتر از آن این است که در این جنگ غم انگیز که تنها فقط افراد بی گناه در آن شرکت می کنند، سربازگیری اجباری است. این رویاهای جوانان را نابود می کند، آنها در سنی هستند که به آنها اجازه نمی دهد در این جنگها شرکت کنند. این جنگ ها توسط سیاستمداران هدایت می شود که تنها هدف شان کسب پول است. آنها خون بی گناه را می ریزند و کودکی و آینده کودکان و جوانان را نابود می کنند.

من از یمن آمده ام. در زمان جنگ آنجا بودم. شاهد گروه هایی بوم که مردان جوان زیر سن را از خانه های شان ویا از روبروی مدارس شان و دانشگاه های شان آنها را با خود می بردند برای حمایت از دین شان و آنها را مجبور به سربازی می کردند، برای آزادسازی کشور شان و صلحی را گسترش دهند که با منافع شخصی و مادی آنها قابل مبارزه باشد.

بعد از اینکه آنها را گرفتند، مواردی را که نمی توان ذکر کرد، که مربوط به هنرهای رزمی و تجهیزات جنگی است به آنها آموزش می دهند، برای اینکه کسی بتواند به خوبی اداره کند نیاز به آموزش فشرده و سالها تجربه دارد،نه از طریق داروهای تحریک کننده.

سپس آنها را در خط اول قرار می دادند و از آنجا به بعد سرنوشتی که در انتظار آنها است ،اصلاخوب نیست. اگر آنها در جنگ بمیرند، هیچ کس از جسد آنها مراقبت نمی کند آنها را برای درنده های جنگل در آنجا رها می کنند.